Stripcentrum stelt panorama van Chinese manhua’s ten toon

De redactie wenst iedereen een gelukkig nieuwjaar van de hond.

In het Belgisch Stripcentrum loopt tot september een tentoonstelling over het Chinese beeldverhaal dat in het Chinees manhua (漫画)wordt geheten. De 350 tentoon gestelde stripverhalen zijn onderverdeeld in 95 groepen en tonen een gediversifieerd panorama met vooroorlogse meesters over manhua in dienst van politiek en revolutie tot en met de hedendaagse strips.

De oudste Chinese tekeningen op steen waren vanaf de elfde eeuw voor onze tijdrekening en ook op aardewerk rond 4000 voor Christus. Het oudste Chinese geïllustreerde boek, gedrukt aan de hand van houtsneden, dateert uit het jaar 868, lang voor de uitvinding van de boekdrukkunst door Gutenberg.
Sun Yat-Sen die in 1911 de Republiek oprichtte, gebruikte  Hong Kong’s manhua om propaganda tegen de Qing-dynastie te voeren.  Deze manhua (Chinese strips) namen net als in België een grote vlucht in de eerste helft van de twintigste eeuw. De lithografische drukmethode droeg bij tot het verspreiden van de kunst.
Vanaf 1870 begonnen spotprenten hun intrede te doen in dagbladen en tijdschriften. Tegen de jaren twintig werden kleine stripboekjes ter grote van een handpalm populair: deze lianhuanhua (kettingbeelden) bevatten maar één beeld per pagina, maar waren zeer populair. Het eerste succesvol manhua magazine Shanghai Sketch  verscheen in 1928. Tussen 1934 en 1937 werden in Shanghai 17 manhua magazines gepubliceerd. Het formaat zou de propaganda dienen tijdens de oorlog tegen Japan. Meneer Wang, de eerste held die in verschillende Chinese strips terugkeerde, verscheen in 1929, hetzelfde jaar als Kuifje. Het beroemdste Chinese personage San Mao werd geboren in 1935, in hetzelfde jaar als de Blauwe Lotus, het avontuur van Kuifje in China!
Auteur Zhang Leping tekende voor 1935 200 San Mao gags en bracht San Mao weer uit na de oorlog in 1946. Een film over zijn leven werd een van de klassiekers bij de oprichting van de Volksrepubliek. Mao gebruikte de lianhuahua voor volksopvoeding, maar onder de culturele revolutie werd Zhang Leping als ‘reactionair’ bestempeld.  Na 1976 werd Zhang gerehabiliteerd en hij tekende tot 1986 meer dan duizend San Mao verhaaltjes. Tijdens de jaren tachtig profiteerde de Chinese kunst van een golf van liberalisering. Vele schilders die zich om den brode op manhua hadden toegelegd, keerden terug naar de schilderkunst. De lianhuahua verloren hun rol als eerste bron van ontspanning ten voordele van de televisie. Ook werden ze vervangen door de Japanse manga’s en manga-films.
Toen China aan de vooravond van de 21ste eeuw werd opengesteld voor de wereldmarkt, kwamen de Chinezen in contact met Europese, Amerikaanse en Japanse strips. Deze vormden een nieuwe inspiratiebron voor auteurs. Zij namen het principe over van platen die in hokjes zijn verdeeld met daarin de dialogen. Terwijl een insider publiek van volwassenen vooral interesse heeft voor westers geïnspireerde strips, lezen de jongere generaties bij voorkeur Aziatische manga’s, omdat ze van jongs af aan zijn opgevoed met Japanse tekenfilms.

Expo

De expo die loopt tot in september werd gedurende verschillende jaren voorbereid. Commissaris Jean-Claude de la Royère kreeg de samenwerking van China Arts and Entertainment Group. Uiteindelijk werden 350 Chinese strips geselecteerd en deze vallen uiteen in 95 groepen die kunnen onderverdeeld worden in ‘Geschiedenis van de Chinese spotprenten’, ‘De culturele overdracht’, ‘Revolutionaire beelden’, ‘Chinese humor’ en de ‘Moderne Manhua’. De expo wil de bezoekers een antwoord geven op vragen als ‘Wat lezen Chinezen? Lezen ze stripverhalen’ en ‘Is stripkunst even populair in Beijing als in Brussel?’
Zie ook het Stripcentrum
Zandstraat 20 – 1000 Brussel (België)
Alle dagen open van 10 tot 18 uur.
Tel: +32 (0)2 219 19 80 – www.stripmuseum.be – visit@stripmuseum.be

Print Friendly, PDF & Email

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *