
Een archeologische vindplaats in de provincie Shandong heeft bewijs opgeleverd van een matrilineaire samenleving die dateert uit 2750 tot 2500 voor onze tijdrekening, waardoor eerdere hypothesen achterhaald zijn.
Maatschappij Actueel
Er is al veel gesproken en geschreven over het enorm hoge niveau van innovatie in China. Tot nu toe gebeurde dat vooral in termen van aantallen: patenten per jaar, nieuwe producten in diverse productgroepen, onderzoekers en onderzoekinstituten, enz. In dat opzicht leidt China op dit moment beslist in een (stijgend) aantal gebieden. Een unieke trend in Chinese productvernieuwing is echter dat het sterk gestuurd wordt door aspecten van de Chinese cultuur.
China wil zijn sociale zekerheidsstelsels optimaliseren, lage inkomensgroepen ondersteunen en ervoor zorgen dat het publiek eerlijkere, evenwichtigere en toegankelijkere sociale diensten krijgt op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg en ouderen- en kinderopvang, aldus een nieuwe richtlijn van regering en partij. De overheidsinvesteringen in sociale programma’s zullen dit jaar met 30 % stijgen tegenover eind 2020.
Onze huidige Chinareis leidde ons onverwachts naar Yuxian, een plattelandsgemeente in de provincie Shanxi. Dat was niet omdat er daar iets bijzonders te zien is, maar omdat een oude kennis van mijn vrouw er woont. Echter, zodra je Yuxian binnenrijdt, herinner je je weer dat iedere plaats als deze een uniek inzicht geeft in het China van vandaag en daarom een kort artikel verdient.
Hoewel we alweer een paar dagen in Beijing terug zijn, is er nog een museum in Lanzhou waarover het zeker de moeite waard is te schrijven: het Jiandu Museum. Eigenlijk is het een historisch museum dat de ontstaansgeschiedenis van de Chinese natie vertelt, maar dan zoals het tot ons komt geschreven op van oude teksten op bamboelatjes: jiandu genaamd.
In veel Chinese steden concentreren kunstenaars zich graag in stadsdelen in buitenwijken. Ze kunnen dan makkelijker netwerken en faciliteiten delen. Voor bezoekers is het een enorme tijdsbesparing, omdat ze in één ochtend of middag een groot aantal galeries kunnen bezoeken. Zulke wijken zijn eveneens aantrekkelijk voor horeca-ondernemers, zodat kunstenaars en bezoekers niet ver hoeven te lopen voor een kop koffie of een kom noedels.