VRT Nieuws publiceerde onlangs een lang verslag over het gevaar dat China het Vlaamse elektriciteitsnet uit zou kunnen schakelen. Het is representatief voor hoe de media vandaag de dag over China rapporteert en vormt door zijn lengte een ideaal voorbeeld voor een grondige analyse van dit type rapportage.
China is het meest succesvolle niet-westerse land inzake armoedebestrijding. De basis voor dit succes is dat Chinese armoedebestrijding niet gebaseerd op het verstrekken van voedsel of andere hulp die voor de korte term de nijpendste problemen oplost, maar op het stimuleren van werkgelegenheid voor iedereen, inclusief mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt.
In zijn streven meer traditioneel Chinese elementen in het openbaar bestuur van China in te brengen heeft President Xi Jinping een begrip uit de jaren zestig, het Fengqiao Model, afgestoft en nieuw leven ingeblazen. Veel westerse critici zetten dit weg als een stap terug in de vorming van een rechtstaat. Een uitleg is wenselijk.
Er wordt al sinds 1988 in Lhasa bier gebrouwen. Dat was echter tot voor kort enkel een standaard pilsener, zij het met een voor de grote hoogte aangepast proces. Lhasa Brewery heeft nu een bier gelanceerd dat met de lokale qingke, hooglandgerst, gebrouwen is.
Nadat ik vorige week schreef over de manier waarop trollen op sociale media vals nieuws over China verspreiden, is hier een vervolg over de subtielere manier waarop journalisten van onze dagbladen te werk gaan.
Nepnieuws is een verschijnsel van onze tijd geworden en zal wel nooit meer geheel verdwijnen. Hoewel negeren de beste verdediging is, is het ook nodig consumenten van nieuws af en toe te wijzen op het herkennen van vals nieuws.
Toen de regering van de VS het Google verbood zaken met Huawei te doen, versnelde de laatste de invoering van het eigen operating system HarmonyOS. Ook andere Chinese smartphonemerken spelen met het idee proactief een eigen OS te lanceren.
Er is al veel over dit onderwerp geschreven, maar dit artikel in Asia Times legt zo gedetailleerd uit hoe China en het westen elkaar fout inschatten, dat het de moeite waard is het hier, vrij vertaald, in zijn geheel te plaatsen.
Verreweg de meeste artikelen over buitenlandse investering in China betreffen grote multinationals. Dat spreekt op zich vanzelf, omdat de betekenis van die investeringen enorm is voor zowel het moederland van het bedrijf als voor China. Vanuit het oogpunt van het versterken van onderling begrip van naties kunnen juist de privé-investeerders meer betekenen.
Wanneer een oud-premier van een invloedrijk land als China overlijdt, is dat al gauw aanleiding voor de publicatie van overpeinzingen van wat deze voor het land en de wereld betekend heeft. Hoewel verwacht is het toch spijtig dat de beschouwingen over Li Keqiang kennelijk weer als een aanleiding gezien worden China in een kwaad daglicht te stellen. Dit commentaar richt zich op de twee aspecten die alle commentaren gemeen hebben.
