Een groep keizerlijke begraafplaatsen uit de Westelijke Xiadynastie (1038-1227) zijn vrijdag tijdens de 47e zitting van het Werelderfgoedcomité van UNESCO in Parijs opgenomen op de Werelderfgoedlijst. Het gebied beslaat bijna 40 km² en omvat vier soorten architectonische overblijfselen: 9 keizerlijke mausolea, 271 ondergeschikte graven, een noordelijk architectonisch complex van 0,05 vierkante kilometer en 32 waterkeringen
De keizerlijke graven van Xixia zijn een groep keizerlijke begraafplaatsen uit de Westelijke Xia dynastie (1038-1227), gesticht door het Tangut-volk in noordwest China tijdens de 11e en 13e eeuw. Ze liggen aan de oostelijke uitlopers van het zuidelijke deel van het Helan-gebergte en vallen nu onder de stad Yinchuan (autonome Hui regio Ningxia). De Xixia keizerlijke graven liggen op de uitgestrekte proluviale waaier voor het Helan-gebergte en beslaan een oppervlakte van bijna 40 km². Het geheel bestaat uit vier soorten architectonische sites: 9 keizerlijke mausolea, 271 ondergeschikte graven, het noordelijke architectonische complex met een totale oppervlakte van 5,03 hectare en 32 locaties voor waterbeheersingswerken. Samen met het panorama van het Helan-gebergte vormt het een prachtig landschap. Daarnaast bevat het gebied ook 7.100 opgegraven voorwerpen in de collectie van musea en talrijke overblijfselen van architectonische elementen die ter plaatse zijn bewaard gebleven.
De UNESCO vindt dat ze wijzen op de cruciale rol van Xixia als belangrijk distributiecentrum op de zijderoutes in de 11e en 13e eeuw. Tegelijkertijd weerspiegelen de Xiaxia keizerlijke graven in termen van locatiekeuze, ruimtelijke indeling, begrafenissysteem, de grafarchitectuur de bouwtechnieken en de begrafenisgebruiken, getuigen van de culturele versmelting en innovatie die het resultaat waren van de interactie tussen verschillende etnische groepen, levenswijzen en culturen uit deze periode in een regio die zich uitstrekte tussen het Mongoolse Plateau en het Qinghai-Tibet Plateau, met als centrum de Ningxia-vlakte.
Samenvattend zijn de keizerlijke graven van Xixia een product van de versmelting van verschillende etnische groepen en de interactie tussen verschillende culturen in de agrarisch-pastorale regio in het noordwesten van China in de 11e tot 13e eeuw. Ze hebben hun authenticiteit en integriteit tot op heden behouden en vormen een uniek bewijs van het ‘pluralistische en geïntegreerde’ karakter van de Chinese beschaving en het vormingsproces van een verenigde multietnische staat.
Ondertussen heeft de overheid de bedreigingen door natuurlijke factoren in de droge regio uitgebreid aangepakt door de uitvoering van maatregelen voor het behoud van de Xixia keizerlijke graven als nationaal beschermd gebied, waaronder het behoudsplan voor de keizerlijke graven van Xixia (2019-2035) en het Behouds- en Beheerplan voor de keizerlijke graven van Xixia (2023-2035). Deze planningsdocumenten bevatten een reeks gerichte programma’s en projecten zoals het behoud van de aarden sites, de stedelijke infrastructuur voor overstromingsbeheersing, het veiligheids- en beveiligingssysteem van de site en de verbetering van het milieu in het grafgebied. Deze maatregelen zijn in overeenstemming met de relevante bepalingen van de operationele richtlijnen voor de uitvoering van het Werelderfgoedverdrag (editie 2023) besluit de UNESCO.. Met deze toevoeging komt het totale aantal werelderfgoedlocaties in China op 60.
Bron: Peoples Daily
