Mediafiguren worden op stage naar het platteland gestuurd. Zijn Mao en de Culturele Revolutie terug? Sommige Belgische journalisten brengen dit beeld naar buiten.
Het Chinese ministerie met Media in zijn portefeuille neemt maatregelen om het personeel uit de sector meer vertrouwd te maken met het leven van de gewone Chinees op het platteland. Het zal productiemedewerkers aan films en tv-programma’s op toerbeurt een trimester laten werken bij basisgemeenschappen, dorpen en mijnbouwsites om er veldwerk te verrichten en het dagelijkse leven te ervaren. Scenarioschrijvers, regisseurs, programmamakers en tv-presentatoren zullen minstens 30 dagen moeten werken en leven bij etnische minderheden in grensstreken of in streken die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan het succes van de revolutie.
Dit alles moet hen helpen om ‘betere kunst’ te maken. Wat daarmee bedoeld wordt bleek enkele weken geleden uit een oproep van president Xi tot een groep journalisten om niet te vissen naar populariteit met vulgaire werken, geen ‘slaven van de markt’ te worden maar om het socialisme te helpen promoten. De staatsmedia verwezen daarbij naar een toespraak van Mao in Yenan in 1942: daarin riep hij de intellectuelen die sympathiseerden met de CPC op om zich in hun werk politiek te engageren.
Vergelijking
Dorpstheater in Shanxi
Buitenlandse waarnemers zien alweer gelijkenissen met Mao en de Culturele Revolutie. Vergelijkingen met het naar het platteland zenden van jongeren en intellectuelen tijdens de Culturele Revolutie gaan echter niet op. De huidige maatregelen betreffen een beperkte groep; het gaat om stages van vooraf beperkte duur zonder vrijheidsbeperking en zonder ideologisch screenen van de betrokkenen. Het klopt wel dat de CPC vandaag in China opnieuw – zoals Mao destijds- erop wijst dat kunst en kunstenaars een politieke rol spelen. Kunstenaars als Ai Weiwei en de politiek opgeklopte bijval die hij in het Westen geniet, zijn daarvan overigens een overtuigende illustratie. De CPC beseft dat bureaucratische controle op kunst en media niet dé oplossing is. Door onderdompeling in de leefomstandigheden van de armere lagen van de bevolking hoopt de Partij kunstenaars en mediafiguren meer ideologisch van het ‘socialisme op zijn Chinees’ te overtuigen.
Typisch is ook de reactie van enkele figuren in onze media. Op Radio 1 kwam vandaag prof. Bart Dessein van de UGent aan het woord in het programma Nieuwe Feiten. Hij gaf een onderbouwde analyse van wat er gebeurt (volgens hem in het kader van een zoeken naar nieuwe waarden door de CPC) en hij weerlegde met overtuigende argumenten de, telkens door presentator Lieven Vandenhaute herhaalde, suggestie dat er een nieuwe culturele revolutie in de maak was of dat kunstenaars nu opgejaagd wild worden. Lieven Vandenhaute had uiteraard het laatste woord en besloot, ondanks de weerlegging van zijn vooroordeel door prof. Dessein doodleuk het gesprek met: ‘Je zal maar kunstenaar zijn in China, met die nieuwe culturele revolutie!’.
Bron: SCMP, The Guardian, Radio 1, China Daily
het meeste Chinese drama gaat over het stadsleven nooit over het dorps leven. misschien met deze deelname komt een beter drama over het alle dage dorpsleven in China ipv het bling bling van het stadsleven.
Met een urbanisatiegraad van +50% (70% volgend decennium) en in het licht van de voedselveiligheid, is het een slimme strategie om de boeren en het platteland op te waarderen in de audio-visuele media. Er zouden ook jonge intellectuelen ‘terug naar het land’ gaan en bioboeren worden. De Culturele Revolutie is nog altijd een nachtmerrie voor velen. Het doet pijn dat een ervaren journalist zich zo laatdunkend uitlaat.