De echte uitdaging: de reden waarom het Westen aanstuurt op oorlog tegen China

Jason Hickel, Dylan Sullivan (OPINIE*)

Anti-Chinese campagnes zijn eerder ingegeven door angst voor een zeer reële uitdaging waarmee China de imperialistische economische orde confronteert.

Het industriepark van Suzhou in vogelvlucht, provincie Jiangsu, China. disclaimer foto CFP via CGTN

Volgens de prominente linkse publicisten Jason Hickel en Dylan Sullivan is de vijandigheid van het Westen jegens China niet gebaseerd op echte bezorgdheid over de vermeende dreiging die China vormt voor de ‘internationale op regels gebaseerde orde’. Anti-Chinese campagnes zijn eerder ingegeven door angst voor de zeer reële uitdaging waarmee China de imperialistische economische orde confronteert. Op Al Jazeera publiceerden ze hun analyse, die door Friends of Socialist China werd overgenomen, voorzien van een samenvatting. Het is die samenvatting die u hier kunt lezen in afwachting van onze vertaling van de integrale tekst geschreven door Hickel en Sullivan.

Van samenwerking naar confrontatie

In de afgelopen twee decennia is het Amerikaanse beleid verschoven van samenwerking naar confrontatie, met sancties, handelsbeperkingen en militaire opbouw. Hickel en Sullivan schrijven: ‘Washington wil de mensen doen geloven dat China een bedreiging vormt. De opkomst van China vormt inderdaad een bedreiging voor de belangen van de VS, maar niet op de manier waarop de Amerikaanse politieke elite het voorstelt.’

Minder ongelijke ruil

Het artikel plaatst de spanningen tussen de VS en China in het kader van het kapitalistische wereldsysteem, waarin de imperialistische kernlanden rekenen op een constante instroom van goedkope arbeidskrachten en hulpbronnen uit het Zuiden. Tientallen jarenlang leverde China goedkope maar geschoolde arbeidskrachten voor westerse toeleveringsketens. De lonen in China zijn echter gestegen van minder dan 1 dollar per uur aan het begin van de jaren 2000 tot meer dan 8 dollar nu. Dit ondermijnt de winsten van westerse bedrijven. Het verkleint bovendien het vermogen van het Westen om waarde te onttrekken door middel van ongelijke ruil. Versterkte overheidsdiensten en staatsinterventie in de afgelopen twee decennia hebben Chinese arbeiders nog meer macht gegeven.

Tegelijkertijd maakt China een einde aan het monopolie van het Westen op het gebied van geavanceerde technologie en loopt het nu voorop in sectoren als hernieuwbare energie, elektrische voertuigen, AI en hogesnelheidstreinen. Dit biedt aan opkomende landen alternatieve leveranciers. Zo vormt deze ontwikkeling een bedreiging voor de westerse strategie om deze landen in een staat van afhankelijkheid te houden. De auteurs wijzen erop dat dit ‘een fundamentele uitdaging vormt voor de manier waarop de westerse landen de wereld besturen’.

De prioriteit van technologische ontwikkeling

‘Beijing heeft het afgelopen decennium zijn industriebeleid gebruikt om prioriteit te geven aan technologische ontwikkeling in strategische sectoren en heeft daarbij opmerkelijke vooruitgang geboekt. China bezit nu het grootste hogesnelheidsspoornetwerk ter wereld, produceert zijn eigen commerciële vliegtuigen, is wereldleider op het gebied van hernieuwbare energietechnologie en elektrische voertuigen, en beschikt over geavanceerde medische en smartphonetechnologie, microchipproductie, kunstmatige intelligentie, enz. Het technologisch nieuws uit China is duizelingwekkend.
Dit zijn prestaties die we alleen verwachten van landen met een hoog inkomen, en China bereikt dit met bijna 80 procent minder bbp per hoofd van de bevolking dan de gemiddelde “geavanceerde economie”. Zoiets is ongekend.

Dit vormt een probleem voor de kernstaten, omdat één van de belangrijkste pijlers van de westerse overheersing is dat ze een monopolie moeten behouden op essentiële technologieën zoals kapitaalgoederen, medicijnen, computers, vliegtuigen enzovoort. Dit plaatst het “Mondiale Zuiden” in een afhankelijkheidspositie, zodat ze gedwongen worden om grote hoeveelheden van hun goedkope grondstoffen te exporteren om deze noodzakelijke technologieën te verkrijgen. Zo behouden de kernlanden hun netto toe-eigening door ongelijke ruil met de periferiegebieden .

De technologische ontwikkeling van China doorbreekt nu de westerse monopolies en biedt ontwikkelingslanden alternatieve leveranciers voor noodzakelijke goederen tegen meer betaalbare prijzen. Dit vormt een fundamentele uitdaging voor de westerse dominantie en de ongelijke uitwisseling.’

Militaire retoriek

In reactie hierop heeft de VS zich gericht op sancties en escalerende militaire retoriek, waarbij China wordt afgeschilderd als een bedreiging voor de mondiale veiligheid. Maar dit is doorzichtige propaganda.

‘De materiële feiten vertellen een fundamenteel ander verhaal. In werkelijkheid liggen de militaire uitgaven van China per hoofd van de bevolking onder het wereldwijde gemiddelde en bedragen slechts een tiende van die van de VS. Ja, China heeft een grote bevolking, maar zelfs in absolute cijfers besteedt het militaire blok van de VS zeven keer meer aan militaire macht dan China. De VS beschikt acht kernwapens voor elke kernwapen dat China bezit…

Bovendien heeft China in meer dan 40 jaar geen enkele kogel afgevuurd in internationale conflicten, terwijl de VS in die periode meer dan een dozijn landen in het Zuiden zijn binnengevallen, hebben gebombardeerd of een regimewissel hebben opgedrongen. Als er één staat is die een bekende bedreiging vormt voor de wereldvrede en veiligheid, dan zijn het de VS wel.’

De kracht van soevereine ontwikkeling

Samengevat concluderen de auteurs dat de werkelijke reden voor de oorlogszucht van het Westen is dat ‘China een soevereine ontwikkeling doormaakt’. En dat dit de verhouding tussen overheerser en overheersten ondermijnt, waarvan de westerse kapitaalaccumulatie afhankelijk is’. Met andere woorden: de opkomst van China, zijn toenadering tot de landen van het Zuiden en zijn bevordering van multipolariteit vormen een existentiële bedreiging voor het imperialistische wereldsysteem.

———————————————————————————————————

Het bovenstaande is de samenvatting door Friends of Socialist China van een opiniestuk van de hand van Jason Hickel en Dylan Sullivan. Oorspronkelijk werd het gepubliceerd in Al Jazeera. Het feit dat de auteurs ervoor kozen hun analyse te publiceren in dit succesvolle Arabische medium, lijkt ons veelzeggend.
Het oorspronkelijke essay is op 6 augustus op de blog van Jason Hickel verschenen, voorzien van interessante links, waarvan we hier enkele hebben overgenomen. We zullen het integrale interview vertalen voor ChinaSquare. Je kan het Engelse origineel alvast lezen via deze link:
The real reason the West is warmongering against China

*De standpunten in opiniestukken zijn niet noodzakelijk identiek aan de redactionele lijn van ChinaSquare.be. De verantwoordelijkheid voor de inhoud ligt bij de auteur.