Trump en Xi spraken met elkaar. Hoe gaat het nu verder? En misschien vooral: wat waren ‘de olifanten in de kamer’? De dollar – Taiwan – en AI?
CHINA TRANSLATED
Will US resort to its last weapon against China?
Het ultieme wapen dat Washington tegen China zou kunnen inzetten is de uitsluiting van het land uit het Amerikaanse dollarsysteem. Wil en kan de VS dat? Hoe kunnen belanghebbenden zich op een dergelijk risico voorbereiden? Daarover gaat een essay van Robert Wu, hoofdredacteur van substack China translated. De vraag is hem gesteld door een belangrijk economist die blijkbaar anoniem moet blijven. Voor de antwoorden gaat Wu ook bij die persoon te rade, die hij The Economist noemt. Eerst geeft Wu zijn analyse van de gesprekken Trump-Xi van 30 oktober. Hij stelt daarbij de typisch westerse vraag ‘wie heeft er gewonnen?’. Misschien omdat dit ook zijn invalshoek is, of misschien om door westerse lezers serieus genomen te worden. In elk geval: ‘het is niet zeker dat China gewonnen heeft, maar wel staat het vast dat de VS de verliezer is’. Aldus de Economist, plus Robert Wu zelf en enkele Amerikaanse pundits. Trump zal moeten inbinden op het gebied van de invoertarieven, want China kan zich daar perfect tegen verdedigen. Dus er blijft enkel TACO over (‘dat zoeken we op’). Maar hoe zit het met de financiële sancties? De zogenaamde Economist is van mening dat dit het enige belangrijke wapen is dat de VS nog in handen heeft tegen China. Tot nu toe heeft de Amerikaanse kant ervan afgezien om hiervan gebruik te maken. Zal het wel ooit worden ingezet? Met argumenten zoals de eigen belangen van de VS en de kracht die China stilaan heeft verworven onderbouwt Wu de stelling dat de VS ook niet in staat zal blijken om China met financiële maatregelen in te perken. Dat zal dus niet gebeuren, zolang ze in Washington tenminste nog bij hun volle verstand zijn…
BEIJING SCROLL
Three consecutive commentaries on Taiwan: What do they signal?
Beijing organiseerde een grootscheepse viering van de 80e verjaardag van de terugkeer van Taiwan naar China. Of liever van de overeenkomst van de geallieerden dat na zijn nederlaag in de Tweede Wereldoorlog, Japan alle bezette gebieden van China moesten terugeven aan dat land, inclusief Taiwan. Een afspraak die op een manier geschonden is door de westerse bondgenoten die samen met Chiang Kai-shek twee China’s hebben willen creëren (net zoals ze 2 Korea’s en 2 Vietnams hadden afgedwongen). Bij de gelegenheid van de viering publiceerde persbureau Xinhua drie opvallende commentaren over Taiwan. Twee redacteurs van substack Beijing Scroll bestudeerden de teksten en kwamen tot interessante conclusies. Hier staat waarom en hoe het uiteindelijk tot een vreedzame hereniging van Taiwan met het vasteland zal komen volgens Beijing (en de meerderheid van de Chinezen). Betekenisvol is vooral de stelling dat het vasteland in staat zal zijn om de hereniging te realiseren door zijn ontwikkeling en succes. Dus niet zozeer door sterk genoeg te worden, als wel door uiterst aantrekkelijk te blijken.
SI(g)NIFICATION
SINO–US STRATEGIC COMPETITION IN THE AGE OF ARTIFICIAL INTELLIGENCE
Di Donsheng, een professor aan de Chinese Renmin Universiteit, die ook gedoceerd heeft aan o.a. Sciences Po Paris, en … Vrije Universiteit Brussel heeft in dit essay uiteengezet hoe China zich volgens hem zou moeten verhouden tot de VS met betrekking tot AI. De lezer krijgt echter het artikel van de marxistische professor pas te lezen na de inleiding van mevrouw Arcesati, van het beslist niet marxistische Mercator Institute for China Studies (MERICS). Zij framet het stuk van de Chinese professor als een advies aan Beijing ‘om te komen tot een wereld die afhankelijk is van goedkope Chinese AI-export’. Vandaar haar en Si(g)nifications titel China’s AI Strategy: Encircling the Cities From the Countryside — by Di Dongsheng. We zien hier alweer de tegenstelling tussen de typisch westerse confrontatie-paranoia en het Chinese aanbod om AI-technologieën wereldwijd beschikbaar maken en betaalbare, open-sourceoplossingen aan te bieden, in de eerste plaats aan ontwikkelingslanden.
De lezers kunnen maar zelf het beste oordelen wat te verkiezen is, door in elk geval het essay van Di Dongsheng te bestuderen.
PEKINGNOLOGY
From Rebel to Rebuilder. The Taiwan Strait back toward stability with Cheng Li-wen’s rise?
De Kuomintang heeft een nieuwe leider, mevrouw Cheng Li-wen. De Kuomintang is een van de twee grootste partijen op Taiwan en ze wil dat de ‘Republiek China’ zoals het eiland zich officieel noemt, de verhouding met de Volksrepubliek China, sterk verbetert. Cheng Li-wen is een voormalig activist voor onafhankelijkheid die zich heeft bekeerd. Cheng en haar partij willen een verzoeningsgezinde koers varen met Beijing. De vraag is of zij ook ooit voor hereniging van het eiland met het vasteland zullen zijn. In haar inauguratierede legt mevrouw Cheng Li-wen de nadruk op drie thema’s: democratie, vrede en economische stabiliteit. Zij legt uit met welke middelen de partij waar zij vroeger lid van was, de separatistische DPP, die drie ‘vermogens’ van Taiwan in gevaar brengt. Bij de uiteenzetting over haar eigen programma probeert ze vooral jongeren aan te spreken met een taal die zij kunnen waarderen. Cheng Li-wen mikt verder op de aantrekkingskracht van het streven naar eenheid en het herstel van de waarden waarop Taiwan trots mag zijn. Slechts op het einde van haar toespraak zegt ze: ‘de Kuomintang zal zeker degene zijn die een eeuw van vrede tussen de beide oevers van de Straat van Taiwan tot stand brengt’. (VIDEO onderaan). Wat dat betreft blijft de vertegenwoordiger van de oude Kuomintang-garde Ma Ying-Jeou een stuk uitgesprokener.
