Wordt het niet steeds duidelijker welke partij het conflict zoekt in de constellatie Mondiale Noorden tegen Mondiale Zuiden? Een escalatie van botsingen kost velen het leven. China wil laten zien hoe dat heilloze pad kan worden verlaten.
CHINA TRANSLATED
“I am against CCP, not against Chinese people” – How meaningful is this idea?
In dit essay focust de onafhankelijke commentator Robert Wu op het onderscheid dat westerse ‘denkers en doeners’ maken tussen de Chinese burgers en de Communistische Partij van China. De gedachte is dat ‘de burgers deugen, maar de partij niet’. Dit is gebaseerd op de visie dat er een kloof is tussen de twee en het leidt tot oproepen om enerzijds de CPC feller te bestrijden en anderzijds te proberen de ‘hearts and minds’ van de bevolking te winnen. Het belang hiervan wordt wat duidelijker vanuit de wetenschap dat de huidige president van de VS omringd wordt door ministers, politici en raadgevers bij wie die mindset diepgeworteld is en door wie deze wordt uitgedragen. Robert Wu haalt de gedachte van de tegenstelling tussen de partij en het volk totaal onderuit. In het eerste deel van zijn essay gaat hij echter ernstig in op de merites van die gedachte, want ‘de overtuigingskracht van een foute analyse is gestoeld op de kern van waarheid die erin zit’. Wu neemt de tegenstander dus serieus. Vervolgens legt hij zorgvuldig uit waarom het fout is om de partij te haten, maar de bevolking op te vrijen. 1. Zowel de CPC als het Chinese volk willen een welvarend en verenigd China. 2. De CPC en het Chinese volk zijn uit hetzelfde hout gesneden. 3. De CPC geniet de steun van de bevolking.
In zijn eindoordeel waarschuwt de redacteur van China Translated de buitenlandse vijanden van de CPC. ‘Maak je geen illusies, overzie de consequenties als je volop minder dan 1% van de Chinezen gaat steunen om hun partij aan te vallen. Als je dat toch niet kunt laten is een slimmere tactiek om het in jullie eigen land en met je eigen praktijk beter te doen.’
CHINA21 JOURNAL
‘A Coup de Dialogue’
CHINA21 BESCHOUWING
Kaping van de dialoog
Gordon Dumoulin beschrijft drie gebeurtenissen die vorige week in de regio Azië-Pacific plaatsvonden. Volgens hem getuigen ze van de groeiende divergentie in ‘de verbeelding en architectuur’ van onze toekomstige wereld. De 3 evenementen waren: een provocatie tijdens de jaarlijkse Shangri-La Dialoog, verder: de eerste gezamenlijke top van de ASEAN met de Golfstaten en met China, en tenslotte de stichting van de International Organization for Mediation (IOMed). Tijdens de Shangri-La Dialoog, een jaarlijkse veiligheidsconferentie in Singapore, namen achtereenvolgens P. Hegseth, minister van Defensie van de VS, de Franse president Macron en Kaja Kallas, de commissaris buitenland van de EU, op brutale wijze het woord. Westerse politici drongen hun eigen agenda agressief en respectloos op ‘in andermans huis’. In een regio waar ze te gast waren, maar waar ze deden alsof ze er alle recht van spreken hadden, schilderden ze China af als een bedreiging in de achtertuin en spraken ze bovendien dreigende taal over Taiwan. Voor Dumoulin was dit een coup, een soort greep naar de macht vermomd als dialoog. Eerder kwamen in Kuala Lumpur, Maleisië, vanuit een totaal andere mentaliteit, vertegenwoordigers van de ASEAN, van 6 Golfstaten en van China samen om na te gaan hoe ze ‘hun markten kunnen synchroniseren, innovatie verdiepen en regio-overschrijdende investeringen bevorderen’. De bedoeling is duurzame groei genereren en welvaart in de hele regio stimuleren. Op 30 mei tenslotte werd in Hongkong, onder impuls van China, door 33 landen en veel meer belangstellende landen IOMed opgericht, een internationale organisatie voor bemiddeling bij geschillen. Dumoulin merkt hier een scherp contrast tussen enerzijds een confronterende houding en anderzijds de wil om samen te werken en daartoe de omstandigheden te scheppen. Hij waarschuwt de westerlingen dat ze de zwijgzaamheid van de Aziaten tegenover de kaping van hun veiligheidsconferentie niet als instemming moeten interpreteren. ‘Soms is stilte een doelbewuste handeling die laat zien dat je een andere weg in zult slaan, op je eigen voorwaarden, om een toekomst met vrije wil en doelbewust vorm te geven’. Deze filosofische gedachte, die voortkomt uit behoedzame en ontvankelijke reflexen eigen aan de Aziatische beschaving, onderstreept de auteur met een gedicht uit de periode van de Tang-dynastie. De Engelse tekst is door G. Dumoulin zelf vertaald en zijn Nederlandse vertaling vind je hier (zie ook bovenaan, tweede titel).
DEEP CHINA
The historical and cultural rationale for China’s common prosperity
In Deep China onderzoekt Xin Ming, professor aan de School voor het Marxisme, een afdeling van de Partijschool van de CPC, hoe Oost en West verschillen in hun opvattingen over wat ‘gemeenschappelijke welvaart’ inhoudt. Xin probeert aan te geven welke onderliggende factoren het meest bijdragen aan dergelijke verschillen. Na een historisch overzicht van de westerse individualistische ontwikkeling in het ideaal van gedeelde welvaart, legt de professor marxisme uit dat de Chinese samenleving familie en staat al eeuwenlang ziet als structureel gelijk. De parallellen tussen familie en staat kunnen verder worden doorgetrokken naar de hele wereld. Hoewel klassentegenstellingen onvermijdelijk zijn, ook in een gemeenschap die is opgebouwd op basis van de Chinese historische en culturele logica, is de fundamentele waarde hier die van de ‘inclusiviteit’. Dat maakt de Chinese beschavingsstaat geschikter voor marxistische ‘vormen en gedachten’ zoals collectivisme, publiek eigendom en gemeenschappelijke welvaart. En vanwege de mondiale dimensie ook voor leren van elkaar, samenwerken en vrede nastreven.
FRIENDS OF SOCIALIST CHINA
From containment to confrontation, from cold to hot: the US drive to war on China
Volgens Carlos Martinez is de nieuwe koude oorlog van de VS tegen China grotendeels mislukt. Geen reden om te vroeg te juichen. In Washington zijn belanghebbenden in beide politieke partijen van de heersende macht bereid, in staat en reeds doende om van de koude oorlog een gewapend conflict te maken. De beoogde brandhaard daarbij is de Chinese provincie Taiwan, waar een sterke separatistische stroming het conflict lijkt te willen uitlokken. Dit wordt aangemoedigd door politici uit de VS en geallieerde landen. Die laatste hebben al langer het één-China-beleid (dat ze naar eigen zeggen trouw blijven) ondermijnd, in strijd met het internationaal recht.
Copyright matters
disclaimers foto’s
foto bij China Translated: Xinhua via Global Times
foto bij China21 Journal: foto van Chen Duo / Xinhua
foto bij Deep China: het internationale seminar ‘de Chinese Natie: eenheid in verscheidenheid en gemeenschappelijke ontwikkeling’ in Guangzhou.
afbeelding bij FoSC: Friends of Socialist China
