Op 20 oktober schreef ik een verslag van ons bezoek aan de Tempel van Drie Religies, die, met een pagode het einde markeert van het Grote Kanaal van Hangzhou in Zhejiang naar Beijing. Het stadsdeel waar het kanaal eindigt heet Tongzhou en is tevens de nieuwe locatie van het stadsbestuur en recreatiezone langs het kanaal. Dat is echter nog niet alles, zoals je in dit verslag kunt lezen.

De hal van de Stadsbibliotheek; foto’s van de auteur
Twee in een
Het Grote Kanaal is een van ’s werelds uitgebreidste waterbouwkundige projecten. Het project dateert van zo lang en is van zo’n grote omvang, dat het een eigen museum verdient. Dat museum bevindt zich uiteraard ook in Tongzhou. Bovendien staat het vlak naast het nieuwe gebouw van de Stedelijke Bibliotheek van Beijing. Beide locaties delen een gigantisch ondergrondse garage. Rond de gebouwen is een fraai park aangelegd. Het is een ideale locatie om je een hele dag te vermaken.
Museum
Het Museum opende zijn deuren in 2023. Het is een typisch hedendaags Chinees museum waarin de laatste technische snufjes verwerkt zijn om het bezoek zo aangenaam en leerzaam mogelijk te maken. Er wordt met name veel gebruik gemaakt van virtual reality en AI om de bezoeker een waarheidsgetrouwe ervaring te geven van de diverse onderdelen van het Grote Kanaal in verschillende perioden. Zo is het oude havenhoofd aan het eind van het kanaal in Beijing nagebouwd. Daar wordt in detail uiteengezet hoe China in die tijd technisch (b.v. in de bouw van sluizen) niet voor het westen onderdeed. Die hal legt ook de geschiedenis van de locatie uit die wij nu kennen als Beijing. Verschillende kleinere dynastieën hebben daar hun hoofdsteden gebouwd, maar het werd pas echt de nationale hoofdstad tijdens de Mongoolse overheersing, de Yuan Dynastie (1271 – 1368). Het Grote Kanaal bestond toen al een paar honderd jaar. Wij hadden slechts tijd voor één hal, maar zullen bij een volgend bezoek aan Beijing zeker een hele dag uittrekken voor een uitgebreider bezoek.
Bibliotheek
De volledige naam van de bibliotheek die naast het museum staat is: Oostelijk Dependence van de Stedelijke Bibliotheek van Beijing. In dit gebouw zijn vooral de oude gemeentelijke archieven opgeslagen. Je kunt het dus ook als een historische bibliotheek beschouwen. Zo vormt het met het Museum een twee-eenheid. In het Museum kun je de geschiedenis bekijken en in de Bibliotheek de archieven naslaan. De hal van de bibliotheek is van een bijzonder ontwerp. Het lijkt wel een gigantisch theater waar honderden mensen kunnen zitten en lezen (zie de hoofdfoto bij dit artikel). Er wordt veel aandacht besteed aan jonge bezoekers met ruimten waar ze spelenderwijs in de geschiedenis van hun woonplaats kunnen duiken. Deze zone, en zelfs het gehele district Tongzhou, sluit goed aan bij de ‘nationale trend (guochao)’ die momenteel in China gaande is. Modern zijn is niet langer het imiteren van het westen en een westerse leefstijl, maar weer trots zijn op China’s gigantische verleden en terugkeren naar traditionele waarden, maar dan wel hypermodern technologisch jasje stoken.
Bron: eigen ervaringen van de auteur
