Pascal Coppens auteur van het boek ‘China’s New Normal: Hoe China de standaard zet voor innovatie’ heeft gereageerd op berichten als zou de Belgische handelsmissie door Chinezen gehackt geweest zijn. Hij repliceerde ook op een reactie vanuit de media op deze kritiek.
Dit is een opiniestuk dat zoals steeds het enkel de mening van de auteur weergeeft die niet noodzakelijk die is van de redactie van chinasquare.be
De kranten stonden er gisteren vol van, alsook TV nieuws en radio. China heeft onze handelsmissie willen hacken. Het doel van deze media campagne sluit nauw aan met het verhaal van Amerika dat we China niet mogen vertrouwen. De uitdaging, die ik zie is dat we hierdoor nog meer schrik van China krijgen, en dus vergeten dat China onze positie als innovatieleider aan het voorbijsteken is, en we dus vlug moeten leren van het nieuwe China. Maar hoe kan je leren van iemand die je almaar minder vertrouwt? Zij we zo niet onze eigen vrije meningsuiting en gedachtes als basis voor innovatie aan het censureren of op zijn minst aan het beïnvloeden? Gaan we innovatief China als een blinde vlek behouden?
Laten we er even van uitgaan dat de berichtgeving klopt en het geen erg geslaagde marketingstunt van Secutec is om meer klanten te werven. De vraag die men zich moet stellen, is waarom China de beste hackers ter wereld heeft? Is dit omdat ze alles moeten stelen omdat ze zelf niet kunnen innoveren zoals Trump zegt. Of zijn hun engineers gewoon zo goed, dat ze eigenlijk ons daadwerkelijk al voorbijgestoken hebben, zo ook met hacken. Het eerste verhaal dient ons beter: maak van China de boeman en dan is alles in orde. Zo kunnen we gerust verder geloven dat we betere standaarden en ontwikkelingen aanhouden. Het feit dat 4 op 10 hackeraanvallen uit China komen, heeft echter misschien wel iets te maken met het feit dat China 33% van alle STEM afgestudeerden heeft of 8 miljoen kersverse engineers per jaar die werk zoeken. China is niet agressiever, ze zijn gewoon met veel meer.
Wat ik wel onderschrijf is dat de echte koude technologie oorlog tussen het Westen en China, in een stroomversnelling komt. Dat dus de Chinese overheid er voor iets tussen kan zitten, is niet onmogelijk, hoewel dat verhaal nog geen bewijzen lijkt te hebben. Het voordeel van de twijfel of gaan we deze stap overslaan?
De Amerikaanse blokkering van Huawei, ban op microchip verkoop in China, handelsoorlog, Hong Kong steun in senaat, enz…Wat ook duidelijk is, is dat deze nieuwe koude oorlog een cyberoorlog zal worden. Het feit dat China zo dit wapen gebruikt, is niet te verwonderen. Het zou vreemd zijn als ze het niet doen. Misschien waren ze gewoon op België even aan het oefenen voor wanneer Amerika met het groot geschut afkomt?
Amerika, Rusland, India, Turkije,…hacken doen ze allemaal, en het wordt alleen maar erger. Het is een nieuwe realiteit die de wereld zal moeten aanvaarden. China is slechts een van de vele spelers in die nieuwe ontkoppelde wereld die Trump heeft aangestoken. We moeten dus inderdaad niet naïef zijn, maar anderzijds hecht men veel te veel gewicht aan de data die China wil stelen van ons. NAVO of gevoelige EU data, dat snap ik nog, maar die ambtenaren zouden toch stom zijn om die data op hun laptop of gsm mee te nemen buiten de EU.
Twee weken geleden was ik samen met een groep van 20 bedrijfsleiders in het controle centrum van State Grid waar ze hun controle wall toonden met de 1 miljoen EV laadpalen in China en alle gerelateerde energiebehoeftes. Ik heb hier tientallen foto’s van op mijn Huawei smartphone. Zou China niet even paranoïde moeten zijn als wij? Ik ga er altijd van uit als China zelf open is met haar dataverhaal, die vele malen groter is dan de onze, dat we ons nog niet te veel moeten zorgen maken, tenzij je zelf staatsgeheimen kent. Maar voorzichtig zijn als bedrijfsleider kan nooit kwaad. Paranoïde daarentegen is zelfvernietigend, en zal bedrijfsleiders niet helpen om goede deals te sluiten met Chinese partners. Met die houding, kan je beter gewoon wegblijven uit China en moet je je van hackers ook geen zorgen maken.
Wat mij stoort aan al deze negatieve berichtgeving is dat ze erop uit is om China te discrediteren, te demoniseren, en dit verhaal niet breder getrokken wordt in een geopolitiek klimaat van wereldwijde stille cyberoorlog. Men kan China niet vertrouwen. Men kan Amerika ook niet vertrouwen. Men kan zelfs Engeland niet vertrouwen. Men kan eigenlijk niemand nog vertrouwen. Dit verhaal toont gewoon aan dat we in een wereld leven waar we betere cybersecurity moeten uitbouwen. Paradoxaal genoeg is het bedrijf met het veiligste 5G netwerk een Chinees bedrijf: Huawei. Wat het Westen moet doen, is stoppen met China de vinger te wijzen voor iets wat we zelf ook doen, alleen minder goed. In de plaats ervan zou Europa bedrijven zoals Ericsson en Nokia moeten helpen om hun systemen zo vlug mogelijk zo veilig mogelijk te maken om ons tegen hacken van China en de rest van de wereld te beschermen. Men heeft nood aan meer veiligheid, niet aan meer paranoia.
De Vrt-correspondent Tom Van de Weghe heeft hier op Facebook op geantwoord. Hij vraagt of de media nog kritisch mogen kijken naar China dat ‘de macht verstevigt door repressie en controle’. Voorts vraagt hij wat er verkeerd aan is om de mensen zich te leren beschermen tegen hacking en eindigt met de vraag of nog een onderscheid mag gemaakt tussen onze samenleving met ‘meer respect voor de vrijheden en de mensenrechten’.
Repliek Pascal Coppens:
Ik bekijk de berichtgeving als een ‘media campagne’ om China te demoniseren en paranoia te zaaien wanneer alle Belgische media tegelijkertijd hetzelfde berichten met dezelfde geladen negatieve toon echter zonder echte concrete bewijzen van de Chinese overheid als dader van kwaad opzet Niet dat het per se fake news is, maar de storyline is er duidelijk een om mensen nu bang te maken om met eigen gsm of laptop China te bezoeken, want de overheid luistert en kijkt mee. Dit is dus volgens mij geen mooi voorbeeld van ‘kritisch’ zijn van de media, maar eerder collectieve geopinieerde stellingname.
Dat China censureert, is een feit en aldus bepaalde gevoelige onderwerpen op Chinese apps zoals Wechat plots verdwijnen. Dat Chinezen hacken is ook een feit. Dat een gsm met malware wordt voorzien om paswoorden te ontfutselen is een aanval van cybercriminelen die zoals overal in de wereld vaak over geld gaat en dus niet per se over ons (België) gaat. We zijn namelijk niet zo belangrijk als we graag denken, zeker als het over bedrijfsdata gaat. Voor overheidsmensen (en journalisten) ligt dat anders, maar die kunnen op de staatsveiligheid rekenen.
Dat China overal en altijd meeluistert, is een big brother verhaal dat goede headlines geeft, maar dat zowel technologisch als praktisch onhaalbaar is. De stap van gericht volgen van specifieke individuen (zoals bv. op een handelsmissie) naar iedereen volgen is er een die enkel door een quantum computing doorbraak mogelijk zal worden gemaakt. Vandaag is het puur fantasie. Een Belgische handelsmissie hacken is niet onmogelijk en iets wat vermoedelijk wereldwijd gebeurt. Daarover berichten is relevant om mensen te informeren van de gevaren, maar waarom dan niet voor alle handelsmissies in de wereld? Omdat China een centraal geleid regime heeft, lijkt me een koude oorlog argument.
Wat ik lees is dat 135 hacking per uur niet abnormaal is en wie er achter de hacking zit niet duidelijk is. Wel gebruiken de media de woorden dat het ‘waarschijnlijk” door de Chinese overheid gebeurd is, en dat hackers in opdracht van de overheid werken. Het woord ‘mogelijks’ zou al een betere keuze geweest zijn. Ik ben het gewoon niet mee eens dat de conclusie van de algemene media ervan uitgaat dat al die cyberaanvallen door de Chinese overheid geleid worden en dat iedereen doelwit is van cyberaanvallen. Het is het oude koude oorlog spionage verhaal dat blijkbaar nog steeds werkt. G. Wachters’ laatste zin zegt het allemaal: “Dit gaat toch wel ver” en dat is hoe iedereen er nu over denkt. Dat is het probleem, de perceptie, niet het nieuws.
Ik vond de dagelijkse reportages van Stefan Blommaert over de handelsmissie bijvoorbeeld vrij kritisch. Dit omdat zowel de gevaren als de achtergrond en voordelen van de nieuwe data economie werden belicht. Ik ben in 2019 met 250 bedrijfsleiders naar China geweest. Na telkens een week massa’s data bedrijven en overheden en startups te bezoeken, was iedereen het er over eens dat we in het Westen bescheidener moeten zijn, veel sneller en pragmatischer te werk moeten gaan en waarschijnlijk met China moeten samenwerken willen we relevant blijven. Dit is niet mijn verhaal, maar wat de bedrijfsmensen zelf ervaren na te spreken met Chinezen in het nieuwe China. Dat is het sleutelverhaal dat uit deze handelsmissie moet komen. Verhalen zoals die hacking maakt daar ook een deel van, maar vernietigen door de toon, de intentie van de missie om ons land wakker te schudden. Schrikberichtgeving over China zal ons geen stap verder helpen om relevant te blijven in een land waar China en Amerika de 2 wereldgrootmachten worden.
Ik ben akkoord met jou dat we een onderscheid mogen maken tussen verschillende manieren van een samenleving te runnen, want waarden verschillen inderdaad sterk tussen China en het Westen. Mijn persoonlijke mening is dat we de Chinese waarden beter moeten begrijpen alvorens ze dichter te willen brengen bij onze waarden en we dan als Europees (plus liefst Amerikaans) blok als één stem en condities aan China opleggen of negotiëren. We kunnen dus veel leren van China als het aankomt op samen sterk zijn.
SECUTEC heeft inderdaad een gratis reclamenummer kunnen opvoeren. En heeft misschien het belang van de Belgische knowhow, technologie, een beetje overschat, al dan niet ingegeven door hogere belangen. Bij dezelfde gelegenheid zet SECUTEC de mogelijke positieve resultaten van de handelsmissie op losse schroeven.
Wat is gevaarlijker? Fake news of halve waarheden? Een leugenaar of iemand die de waarheid verdraait?
Van de Weghe maakt een directe link tussen cybersecurity en westerse waarden. Coppens zegt: Paranoia is de tussenschakel. Coppens vult aan dat we eerst China moeten leren begrijpen om nadien westerse waarden als Europese condities aan China op te leggen of te negotiëren.
Westerse waarden hebben geleid tot slavenhandel, kolonialisme, wereldoorlogen en uitbuiting van de niet-westerse wereld. Waarom moeten we deze waarden opleggen of negotiëren aan China (en andere niet-westerse landen)? Er is in de menselijke geschiedenis geen voorbeeld te vinden waarbij zoiets tot blijvende modernisering (d.i. de evolutie van een agrarische naar een industriële samenleving) heeft geleid voor de lokale bevolking. Waarden opleggen of negotiëren gebeurt enkel vanuit een machtsoverwicht.
Waarop berust de machtsverhouding? Antwoord: de massale inzet van de beste techniek. Zij die beschikt over de beste techniek en die massaal inzet is de weredleider. Europa hoort er niet bij. Op dit ogenblik heeft de VS de beste techniek, maar een incomplete en inefficiënte maakindustie. China beschikt over de tweede beste techniek en de meest complete en efficiënte maakindustie. En over 20 jaar? De VS beschikt over de tweede beste techniek en nog steeds een incomplete en inefficiënte maakindustie. China heeft de beste techniek en de meest complete en efficiënte maakindustie.
Kun je nog westerse waarden opleggen aan China? Westerlingen zijn over het algemeen mercantilistisch en hebben een ‘if you can’t beat them, join them’-mentaliteit. Ze zullen zichzelf niet opblazen om de zogenaamde universele waarden op te leggen aan anderen.
Het is wishful thinking om de opkomst van China ‘kritisch’ weg te rapporteren. ‘Wie niet waagt, wie niet wint’ is ook een typisch westerse mentaliteit.