Canada beëindigt een regeling om immigranten binnen te laten als daar een forse investering tegenover staat. Tienduizenden Chinese miljonairs zullen naar een andere bestemming moeten uitkijken of … in eigen land blijven.
2010 ‘toen was immigratiegeluk heel gewoon’
Volgens het programma dat nu is stopgezet door de regering in Ottawa, kon iemand Canadees staatsburger worden in ruil voor een renteloze lening op een termijn van ten minste vijf jaar. De kandidaten moesten een vermogen bezitten van minimaal 1,6 miljoen Canadese dollar (CAD) en hun lening aan het immigratieland moest ten minste 800.000 CAD (ongeveer 532.000 euro) bedragen. Met dit systeem is 28 jaar lang gewerkt en de laatste jaren schreven duizenden rijke Chinese burgers zich in om op die manier van nationaliteit te veranderen. Vaak stuurden ze hun gezin naar hun nieuwe land en gingen ze zelf gewoon verder met hun activiteiten in Azië. Volgens het officieel erkende Center for China & Globalization (CCG) is Canada de topbestemming voor Chinese ‘emigranten-investeerders’. In de loop der jaren zouden meer dan 30.000 Hongkongers en 67.000 burgers uit de rest van China het Immigrant Investor Programme (IIP) hebben gebruikt, aldus de South China Morning Post uit Hongkong. De CCG zegt dat 16.000 Chinese burgers die van december 2012 tot oktober 2013 via het investeringsschema een visum voor het land hadden aangevraagd, hun geld nu zullen terugkrijgen en op zoek moeten naar een ander oplossing. De regeringskrant Global Times haalt dat cijfer aan, maar zegt erbij dat volgens de SCMP het aantal nog veel hoger ligt en 45.000 is. Dat heeft de Post afgeleid uit uitspraken van de bevoegde Canadese minister. Waarom houdt Ottawa op met het IIP? ‘Onderzoek toont aan dat dit soort immigranten minder belastingen betalen dan andere economische migranten.(…) Ze blijven minder lang en integreren zich niet zo goed omdat het ze aan taal- en andere vaardigheden ontbreekt.’ Let wel, het gaat hier niet alleen over de Chinese kandidaten.
En waarom niet blijven?
De VS, Australië en het Verenigd Koninkrijk werken ook met dergelijke visa, maar de vereiste investering is er veel hoger. De Global Times citeert het Hurun rapport over de rijkste Chinezen: 64 procent van die miljonairszou al “geëmigreerd” zijn of die intentie hebben. Het blad vraagt zich af wat hen bezielt want ‘ze moeten niet buitensporig veel belasting betalen, het particuliere eigendom wordt steeds beter beschermd in China en zal ook in de toekomst geen gevaar lopen, de publieke opinie staat tegenwoordig vijandiger tegenover ambtenaren dan tegenover rijkelui.’ Het officiële blad meent dat goede onderwijskansen en toekomstmogelijkheden voor hun kinderen, naast de vrees voor luchtvervuiling en voedselveiligheid de bekendste motieven zijn voor de miljonairs om naar het Westen te verhuizen. De Times vindt echter dat ze verstandig moeten zijn en ‘inzien dat het op de lange termijn in hun eigen belang is dat ze met hun capaciteiten en investeringen in China zelf bijdragen aan een rechtvaardige maatschappij, welvaart en stabiliteit, de beste garanties voor de bescherming van hun rijkdom’.
Rijke Chinezen zijn een aantrekkelijke doelgroep en dat blijven ze, ook voor Canada. ‘Laat tienduizend Chinese miljonairs komen’ lijkt de slogan van Chris Alexander, minister voor immigratie. Na het bekendmaken van de afschaffing van het Immigrant Investor Programme, haastte Alexander zich om tegenover de South China Morning Post te verklaren dat rijke investeerders van over de hele wereld welkom blijven. Ook en zeker die uit Hongkong en de rest van China. ‘Immigratieprogramma’s staan tot uw beschikking, kies maar uit wat u het beste past’, zo zei Alexander. Hij kondigde aan dat Ottawa binnenkort een Immigrant Investor Venture Capital Fund zal lanceren…gericht op investeerders die bereid zijn om meer te betalen en in vooraf vastgestelde risicodragende activiteiten. Als reden voor de opheffing van de vorige regeling gaf de minister dat de immigranten beloofd hadden zich daadwerkelijk in Canada te vestigen, maar dat ze gewoon in het eigen land hun activiteiten bleven verderzetten (nadat ze hun gezin naar Canada hadden verhuisd). Dat relativeert de beweringen van Hurun en anderen die spreken over een enorme kapitaalvlucht wel enigszins.
Bronnen: BBC, South China Morning Post, Global Times
