Beste lezer,
U leest nu ons 10.000e artikel sinds we op 1 juni 2009 met ChinaSquare zijn begonnen. Het was altijd onze bedoeling de desinformatie van de grote media te doorbreken en een zo objectief mogelijk beeld van China weer te geven.
Van 15 tot 19 juli vond in de Chinese provincie Jiangxi het vijfde Belt and Road Journalists Forum plaats met als thema ‘Promoting Civilisations Dialogue and Global Modernization’. Het organiserende Belt and Road Journalist Network noemt zichzelf ambitieus het grootste internationale journalistennetwerk ter wereld.
Erwin Carpentier bezocht reeds drie keer China. In mei dit jaar was hij in Tibet. Hij schreef dit artikel over wat hij er zag en over de berichtgeving op VRT.
Amsterdam bestaat dit jaar 750 jaar en de gemeente pakt die viering groots aan. Helaas is de, niet geringe, Chinese gemeenschap niet zo blij met het beeld dat de stad van Chinezen schetst. Binnen een periode van één dag is er een storm van protest in die gemeenschap ontstaan. Dit incident is niet los te zien van de manier waarop China in onze media omschreven wordt.
Waarom luisteren naar ‘Chinese stemmen’ over geopolitiek? We kunnen artikelen aanbieden die de diversiteit en de scherpzinnigheid van Chinese publicisten laten zien.
Zopas verscheen een lijvig dossier van de hand van China Vandaag-hoofdredacteur Ng Sauw Tjhoi over de Oeigoeren in de Chinese autonome regio Xinjiang. In deze tijden van Koude Oorlogsretoriek tegen China biedt het dossier stevig weerwerk tegen de desinformatie die over deze Chinese minderheid wordt verspreid. Het is verschenen als speciaal themanummer van China Vandaag, het tijdschrift van de Vereniging België-China.
Bi Jianlu, commentator bij de South China Morning Post, schrijft dat er ten opzichte van China in het Westen ‘een subtiele maar waarneembare verschuiving gaande is (…) en een afzwakking van de harde kritiek, naast een aanhoudende analytische focus’. Dat lijkt enigszins te kloppen, maar we zijn er lang nog niet.
Trouwe lezers van deze site kunnen het zich wellicht niet of nauwelijks voorstellen, maar de overgrote meerderheid van de Europeanen zijn voor hun kennis van China afhankelijk van de reguliere media. Daarin wordt China vrijwel altijd negatief beschreven. Vaak gebeurt dat direct, maar evenzo vaak doen zij dat via slinkse taaltrucs. In dit artikel een analyse van de meest gebruikte.
Je kunt deze dagen geen site over China opzoeken of er staat op de home page minstens één opmerking over de succesvolle tweede tekenfilm over Ne Zha. Een aspect waarop de meeste van die rapportages het af laten weten is de oorsprong van de mythologische figuur. Dit artikel poogt dit hiaat aan te vullen.
De West-Europese pers is in haar berichtgeving over Beijing altijd erg kritisch geweest. Onderwerpen als ‘mensenrechten’, ‘politieke onderdrukking’, en de ‘gevaarlijke invloed’ van China op de wereldpolitiek mochten in geen enkel artikel ontbreken.Toch heeft het er In de nieuwe veiligheidscontext waarin Europa’s traditionele Atlantische zekerheden wegvallen, de schijn van dat de West-Europese pers een mildere toon aanslaat tegenover China.
