Sorghum is het op twee na grootste graan in de VS en de helft of meer van de opbrengst gaat naar het buitenland, vooral naar China. Export is de levensader van deze markt en ondersteunt met de prijzen de zaadbedrijven, vervoerders en exporteurs in de High Plains. De nadelige gevolgen van Trumps handelsoorlog wordt hier zwaarder gevoeld dan in enig andere sector. Hierbij de visie van de Amerikaanse vereniging van sorghumverbouwers.
Sorghum; foto FarmProgress (disclaimer)
Pijler
Al meer dan tien jaar is China een pijler van Amerikaanse sorghumsector en koopt het 70% tot 90% van de Amerikaanse export. Die realiteit is snel veranderd. In 2025 is de export naar China met 97% gedaald ten opzichte van vorig jaar. Die daling heeft ervoor gezorgd dat de biedprijzen in de Sorghum Belt gedaald zijn tot USD 2,35 per bushel, ver onder de productiekosten. Het Amerikaanse Ministerie van Landbouw (USDA) projecteert USD 3,70, maar dat lijkt optimistisch, waarbij sommige handelaren al niet eens meer biedingen plaatsen.
Krappe opslag
Nu de oogst bijna een kwart groter is dan een jaar geleden, is de opslag krap, wordt de basis breder en zullen de verliezen in sommige gebieden naar verwachting meer dan USD 100 per hectare bedragen. We hebben zo’n vreselijk beeld niet gezien sinds het Chinese onderzoek naar Amerikaanse sorghumboeren in 2018-2019. En het probleem is vandaag een stuk groter.
Veranderingen
Het probleem is niet dat China geen sorghum meer nodig heeft. In feite is de vraag stabiel gebleven. Wat is veranderd zijn de leveranciers. Australië levert nu meer dan de helft van de Chinese invoer en het aandeel van Brazilië, dat eind 2024 pas is goedgekeurd, neemt snel toe. Sinds het verkoopjaar 2020-2021 is de vraag met ongeveer USD 2 miljard verlaagd. Zonder hernieuwde toegang blijven meer van het Amerikaanse gewas en de infrastructuur die deze ondersteunt in gevaar. Ook zal het tot sociale problemen leiden, omdat hele regio’s van de export van sorghum afhankelijk zijn.
Volgende stappen
Gelukkig zijn er nog opties. Ten eerste kunnen we werken aan het herstellen van de handel met China. Die markt blijft de grootste afnemer, die in staat is om de gehele Amerikaanse sorghumoogst te absorberen. Tegelijkertijd moeten we diversifiëren. Mexico is al terug in de markt en heeft ten minste 13 miljoen bushels geboekt voor 2025-2026, met potentieel voor miljoenen meer. Vietnam zou tot 20 miljoen bushels kunnen opnemen, en India vertegenwoordigt een kans op langere termijn, vooral in ethanol en pluimveevoer, waar niet-GMO-sorghum een voorsprong heeft. Elke nieuwe koper die we veiligstellen, maakt telers minder kwetsbaar om door één te worden afgesneden.
Voedselhulp
Ten tweede moet voedselhulp deel uit gaan maken van de oplossing. Historisch gezien hebben Amerikaanse hulpprogramma’s 12 tot 20 miljoen bushels sorghum per jaar voor hun rekening genomen. Dat nu opschalen zou het basisniveau kunnen stabiliseren en de opslagruimte voor de winter vrijmaken. We moeten vandaag aandringen op die aankopen, niet over maanden, wanneer de schade al is aangericht.
Trump
Ten slotte moet de regering-Trump en het Congres erkennen dat hoewel noodbetalingen op korte termijn nodig, maar niet genoeg, zijn. Wat de industrie in stand zal houden, zijn betrouwbare markten en eerlijke handelsovereenkomsten die de USD 1 miljard tot USD 2 miljard aan exportwaarde genereren. In totaal moeten in de komende 100 dagen 200 miljoen bushels verplaatst. Zonder betrouwbare verkooppunten zullen boeren en de infrastructuur onder druk komen te staan. Boeren zijn voorbereid op moeilijke tijden, maar sterke markten en een goed beleid zijn essentieel. Sorghum betekent te veel voor het platteland van Amerika, waterbehoud en de manier van leven op de High Plains om iets anders te willen accepteren.
Commentaar
Deze tekst is aan de ene kant een krachtig pleidooi voor verbeteringen, maar het is ook duidelijk dat de auteur zich krampachtig inhoudt om Trump niet direct met de negatieve gevolgen van zijn beleid te confronteren. China is ’s werelds grootste afnemer van sorghum en gebruikt die positie in de doorgaande handelsoorlog. Invoerrechten op sorghum uit andere landen zijn een stuk lager dan die op Amerikaanse sorghum. Die wordt veel duurder in China en Chinese importeurs zullen zich daarom allereerst op sorghum uit andere landen richten. Andere nieuwsbronnen melden een extra ironisch aspect hierbij: veel sorghumboeren zijn republikeins en hebben op Trump gestemd. Nu plukken zij de wrange vruchten daarvan, maar daarover schrijven ze op hun eigen site niet.
Bron: Farm Progress 9/9/2025; marketscreener.com 15/4/2025
