
Tijdens mijn recente reis door de Chinese provincies Yunnan en Hainan heb ik een aantal interessante observaties gedaan betreffende de (her)integratie van religie in het China van vandaag. Ik deel deze indrukken in dit artikel.
Ik bezocht op 5 januari een internationale koffietentoonstelling in Pu’er, provincie Yunnan. Theeliefhebbers kennen Pu’er als de herkomst van een van China’s beroemdste theesoorten. De regio wordt echter ook steeds bekender vanwege de koffieproductie. Het Ministerie van Handel organiseerde daarom in samenwerking met een aantal lokale organisaties deze internationale koffiebeurs.
De Engelse diplomaat en schrijver James Hilton publiceerde in 1933 een roman getiteld Lost Horizon. Hierin beschrijft hij een imaginair verborgen Tibetaans paradijs genaamd Shangrila. In 2001 vernoemde de Chinese regering Zhongdian in de provincie Yunnan naar dat paradijs. Ondanks dat het niet zo bekend is als de Grote Muur of het Terracotta Leger, is Shangrila vermoedelijk China’s mooiste toeristische bestemmingen.
IJswijn is een oorspronkelijk Duits product. Door de opwarming van het klimaat is Duitsland inmiddels door Canada als grootste producent verdrongen. De interesse in ijswijn groeit wereldwijd en zoals gebruikelijk wekt dat snel de interesse van Chinese ondernemers. Ik heb in december ijswijn geproefd bij een producent in de provincie Yunnan.
VRT Nieuws publiceerde onlangs een lang verslag over het gevaar dat China het Vlaamse elektriciteitsnet uit zou kunnen schakelen. Het is representatief voor hoe de media vandaag de dag over China rapporteert en vormt door zijn lengte een ideaal voorbeeld voor een grondige analyse van dit type rapportage.
China is het meest succesvolle niet-westerse land inzake armoedebestrijding. De basis voor dit succes is dat Chinese armoedebestrijding niet gebaseerd op het verstrekken van voedsel of andere hulp die voor de korte term de nijpendste problemen oplost, maar op het stimuleren van werkgelegenheid voor iedereen, inclusief mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt.
In zijn streven meer traditioneel Chinese elementen in het openbaar bestuur van China in te brengen heeft President Xi Jinping een begrip uit de jaren zestig, het Fengqiao Model, afgestoft en nieuw leven ingeblazen. Veel westerse critici zetten dit weg als een stap terug in de vorming van een rechtstaat. Een uitleg is wenselijk.