Onlangs publiceerde ik een artikel over mijn bezoek aan de Taoïstische Tempel van de Vuurgod in Beijing. Ik eindigde met de belofte dat ik snel terug zou komen met een artikel over de ‘lokalisatie van religie’ in China, ook wel ‘verchinezing van religie’ genoemd. Het is een onderwerp dat gevoelig ligt, vandaar dat ik het hier met een concreet voorbeeld uit het tijdschrift ‘Chinese Religie (Zhongguo Zongjiao)’ introduceer.
Begin deze maand bezocht de Nepalese premier Sharma Oli China. Hij had daar besprekingen met de hoogste leiders, onder wie president Xi Jinping en premier Li Qiang en keerde huiswaarts met een koffer vol overeenkomsten. Dit is redelijk gewoon tussen twee bevriende buurlanden, maar de Internationale pers waarschuwde voor de gevolgen voor de relatie tussen Nepal en India; ook buurlanden. Tijd voor een korte uitleg.
Weer aan het eind gekomen van een langer verblijf in China is het een goed moment om in gedachten terug te kijken naar wat ik de afgelopen weken zoal meegemaakt, gehoord en gezien heb. Met wie heb ik gesproken? Over welke onderwerpen? Wat zijn de courante opinies over zaken die er op dit moment in China en de wereld toe doen? Mijn aandacht valt dit keer echter niet in de eerste plaats op de inhoud, maar op de vorm.
Van de belangrijkste religies in China is het Taoïsme de enige die in China zelf ontstaan is. De Chinese hoofdstad omvat meerdere belangrijke Taoïstische tempels. Ik dacht ze allemaal te kennen, maar deze week ontdekte ik zowaar een tempel die ik nog niet eerder bezocht en waarvan de godheid waaraan hij gewijd, de God van het Vuur, is een centrale rol in het Taoïsme speelt.
Deze week waren we uitgenodigd om de fototentoonstelling: Blossoming Colours, gewijd aan de traditionele Kunqu opera, bij te wonen. De fotograaf Pang Xiaowei heeft een aantal maanden bij verscheidene Kunqu-gezelschappen foto’s van volledig opgemaakte acteurs gemaakt. Het zijn foto’s die je raken; ook als je geen speciale band met oude Chinese opera hebt.
Eerder dit jaar stelde ik in een artikel de vraag: China opent, maar waar blijven de toeristen? Ik ben nu weer in China en zie een duidelijke toename van buitenlanders, inclusief toeristen. Toch lijken de effecten van de vrijstelling van visa voor diverse landen minder sterk dan verwacht. Graag presenteer ik enige overpeinzingen gebaseerd op mijn huidige reis door China.
We zijn een paar dagen in Nanjing geweest, om een oude vriendin te bezoeken en terloops te zien hoe deze hoofdstad van Jiangsu, en nationale hoofdstad tijdens de nationalistische periode, zich de laatste jaren ontwikkeld heeft. Een absolute must in Nanjing is een bezoek aan het museum gewijd aan het traditionele examensysteem voor ambtenaren.
Het Chinese schrift is een belangrijk onderdeel van de immateriële cultuur van China. Het heeft twee kanten: het is een uniek aspect waarvan een grote meerderheid vindt dat het niet gemist kan worden, maar aan de andere kant is het ook extra last voor kinderen en leraren voor het bereiken en bijbrengen van geletterdheid. Een plaats waar je alles over het ontstaan van het Chinese schrift kunt leren is Anyang in de provincie Henan.
Het Chinese sociale netwerk WeChat is een bron van informatie over de courante ontwikkelingen in China. De spontane discussies geven inzicht in hoe diverse Chinezen over specifieke problemen denken. Af en toe delen gebruikers ook inzichten over onderwerpen waarover ze dieper nagedacht hebben. Op 24 November plaatste iemand een bericht over demografische ontwikkelingen die afwijken van de algemene indruk.
Wij berichten geregeld over de innovatieve prestaties van Chinees onderzoek op Chinasquare. Dat gaat vooral over academische en industriële onderzoekers. De resultaten van hun onderzoek trekken de aandacht van de hele wereld. Dezelfde innovatieve kracht werkt echter ook door op gebieden die je pas bemerkt, wanneer je over de niet gebaande wegen door China reist. Sommige zijn letterlijk opmerkelijk en in dit artikel wil ik er een belichten.
