Gulle subsidies voor de sector zonne-energie werden ingeperkt of afgeschaft om de wildgroei in te tomen. De sector verteert de verandering en bereidt zich voor op normale marktverhoudingen met andere vormen van energieopwekking.
De producenten van zonnepanelen zijn niet gelukkig met recente veranderingen van de overheid die een rem betekenen voor de sector. Het was de Nationale Ontwikkeling en Hervormingscommissie, het Ministerie van Financiën en het Nationaal Energiebestuur die op 31/05 de zgn. “531-politiek” afkondigden; De politiek die de te snelle groei in de sector wil controleren, versnelt de afbouw van toelagen. China leidde de afgelopen vijf jaar de wereld qua nieuwe zonne-installaties hierbij geholpen door gegarandeerde elektriciteitsprijzen. De kost van de subsidie steeg echter op een niet duurzame manier met het risico van overproductie.Dus werd ingegrepen.
Een marketing directeur van een vervaardiger van PV-modules beweert nu gestopt te zijn met voor 11 megawatt industriële en handels- buurtgebonden projecten te installeren. Volgens hem zullen deze buurtgebonden projecten zonder toelage gedurende een decennium geen rendement op de investering opleveren. Met toelagen is de investering terug verdiend op 7 jaar tijd. Voorheen (2011-2015) werden de subsidies laat betaald en werd zowel veel zonne- als windenergie verspild. Onder het huidig systeem bepaalt het Nationaal Energiebestuur de jaarlijkse doeleinden voor geïnstalleerde zonne-capaciteit die in aanmerking komt voor overheidstoelagen. Op het lokaal niveau zijn het de ontwikkeling en hervormingscomités die verantwoordelijk zijn voor de goedkeuring van de projecten.
In theorie zijn de subsidies beperkt tot projecten die binnen de doelstellingen vallen van het Energiebestuur hoewel ook lokale besturen toelagen mogen verstrekken. De nieuwe politiek die onmiddellijk inging, stelt geen doelstelling voorop qua bouw van zonne-installaties en vraagt de lokale besturen geen projecten goed te keuren die subsidies nodig hebben. Het zijn echter de buurtgebonden initiatieven die de grootste verandering zullen kennen. Voordien was er geen doelstelling voor deze ‘verdeelde’ zonne-capaciteit. Vorig jaar kwam er echter 19 gigawatt bij, even veel als de vorige drie jaar samen en tijdens het eerste kwartaal nogmaals 7,7 GW. De nieuwe politiek wil hooguit 10 GW buurtgebonden initiatieven (bv op daken van grootwarenhuizen) wat dus betekent dat de doelstelling voor dit jaar al bijna bereikt werd na het eerste kwartaal.
Naast het beperken van het aantal nieuwe installaties dat voor subsidies in aanmerking komt, vermindert de 531-politiek ook het subsidieniveau door de prijzenpolitiek. Deze uit 2013 die het land in drie regio’s verdeelde, was vrij gul qua toelagen door de prijzen per kilowattuur. De nieuwe politiek verminderde eveneens deze tegemoetkoming in de prijs en het betrof de tweede vermindering op een jaar. De Guangdong Solar Energy Association vindt dat de verandering te bruusk was, zonder een overgangsperiode. Het signaal is echter duidelijk.
Veel investeerders en projecteigenaars kijken uit hoe de nieuwe politiek uitpakt. Veel klanten
hebben bestellingen geschrapt. Secretaris generaal Wang Bohua van de China Photovoltaic Industry Association, verwacht 30 tot 35 GW nieuwe capaciteit minder dit jaar. Bij de leveranciers dreigt overproductie bv bij producenten van polykristallijn silicium.
Het dertiende vijfjarenplan (2016-2020) bepaalde als doel om tegen 2020 105 GW aan nieuwe zonne-capaciteit. In april 2018 was echter al 140 GW bereikt. De expansie startte in 2013 toen de regering een steunpakket voor de sector uitwerkte in antwoord op anti dumping maatregelen in VS en EU. Al in december 2013 vond Deloitte voor 130 GW aan projecten in de pijplijn, drie maal meer dan onder het twaalfde vijfjarenplan. De explosie is ook toe te schrijven aan de prijsdaling van de mono kristallijne siliciumpanelen. De galopperende groei had tot gevolg dat de subsidies niet konden volgen: Eind 2017 was er een tekort van 45 miljard yuan enkel qua zonne-energie. Het Nationaal Energiebestuur probeerde de expansie van de sector vanaf 2014 in goede banen te leiden, maar dit was niet naar de zin van de lokale besturen.
Te veel geïnstalleerde capaciteit kan ten koste gaan van gecoördineerde planning en het verdeelnetwerk. Vooral het opnemen van de bijkomende capaciteit in het elektriciteitsnetwerk is problematisch. In de noordwestelijke provincies waar zich het meest PV-capaciteit bevindt, wordt veel capaciteit verspild. Het Nationaal Energiebestuur schat dat in deze 5 provincies één vijfde van de capaciteit wordt verspild en dat wil het terugbrengen tot 5% landelijk. UHV lijnen kunnen stroom op lange afstand versturen, maar energieverlies door transmissie en transformatie maakt dit een onaantrekkelijk optie voor State Grid. De ontvangende provincies hebben voorts ook hun eigen nutsbedrijven.
Het Energiebestuur ontvouwde in maart haar plannen om elke provincie te verplichten een percentage van de stroom uit hernieuwbare energie te betrekken. De kost daarvan zou doorgerekend worden naar de markt-actoren. Tijdens de zitting van het parlement riep de regering echter op tot het verlichten van de lasten op de vennootschappen. Feit is dat een quota systeem de verspilling kan tegen gaan, maar dat het ook hogere prijzen betekent.
Als antwoord op de bedenkingen op de 531-politiek heeft het Energiebestuur geantwoord dat het de ondernemingen wil helpen om hun afhankelijkheid van de regering te verleggen naar de markt. Dit moet overcapaciteit tegen gaan, technologische verbetering aanmoedigen en de middelen concentreren in grotere firma’s. Na een paniek in het begin van het jaar wordt verwacht dat de prijs van de elektriciteit tegen het jaareinde 2 yuan per watt benadert. Dit vindt Sun Yunlin van Winone Solar leefbaar. Ook onderdirecteur Li Chuangjun van het departement hernieuwbare energie bij het Energiebestuur treedt bij dat de kost van elektriciteit uit zonne-energie gelijk wordt aan deze van conventionele technologieën. Hij ziet de stroom uit zonne-energie binnen twee of drie jaar verkocht worden aan standaardtarieven. Sommigen zijn nog meer optimistisch. Kortom het is tijd voor de sector om haar plaats te vinden op de gehele markt.
Bron: Chinadialogue & Energy Observer
