Hoewel sinds 2004 erkend om de jaarlijkse China-ASEAN expo te houden, kwam de hoge vlucht van die bilaterale betrekkingen pas na de lancering van de nieuwe zijderoutes. De erkenning van de Guangxi Vrijhandelszone in 3 gebieden versnelde de opgang van de uitvalsbasis naar ASEAN en dit werd bijkomend in de hand gewerkt door de New International Land-Sea Trade Corridor die eindigt in de haven van Qinzhou. Nu komt daarbij nog de digitale zijderoute.
Guangxi is naast Liaoning de enige regio/provincie met land- en zeegrenzen aan buurstaten. De havenstad Beihai werd weliswaar in 1984 erkend als één van de 14 open steden maar door de gespannen relaties met Vietnam en de geringe industriële basis kende Beihai niet de opgang van de 13 andere open steden. In 2004 slaagde Guangxi er in haar hoofdstad Nanning aangeduid te krijgen als de plaats waar de jaarlijkse China-ASEAN expo wordt gehouden. Dit is ondertussen tot de grootste ontmoetingsplaats voor handels-en investeringen uitgegroeid tussen China en ASEAN waarbij sinds 2014 ook andere landen uitgenodigd werden zoals Australië, Zuid-Korea en Sri Lanka. Dit jaar waren 2000 ondernemingen aanwezig en werden 470 projecten ondertekend met samen 487 miljard yuan investeringen.
In 2005 trad Guangxi toe tot de Greater Mekong Subregio (GMS) samenwerkingsverband. In 2006 stelden de regionale leiders aan Vietnam, Maleisië, Singapore, Indonesië, de Filipijnen en Brunei een plan voor om samen te werken aan de Beibugolf (=Golf van Tonkin) Economische zone. Beslist werd overigens met regeringssteun dat de grensstad Dongxing in China meer economisch ging samenwerken met Mong Cai langs Vietnamese kant. Het lobbyen bij andere landen wierp vruchten af op het vlak van industriezones met het China-Malaysia Industrial Park in kuststad Qinzhou, het Malaysia-China Industrial Park in Kuantan (Pahang Maleisië) en de China-Indonesia Economic and Trade Cooperation Zone (Kawasan Industri Terpadu Indonesia China) (KITIC)) Behalve deze buitenlandse initiatieven investeerde Guangxi in de haveninstallaties van haar 3 kuststeden langs de Beibugolf, zowel in Beihai, Qinzhou als in Huangchengang. Voormalig partijleider Peng Qinghua vatte meteen het belang van het lanceren in 2013 door Xi Jinping van de nieuwe maritieme zijderoute en drong aan op meer concrete voorstellen. Dit was het begin van een explosie aan ideeën en voorstellen die nog voortduurt.
Vrijhandelszone
De nationale overheid heeft in 2019 de Guangxi Pilot Free Trade Zone ingehuldigd om nieuwe mechanismen uit te proberen qua samenwerking tussen China en ASEAN. De pilot Vrijhandelszone omvat Nanning met 46 km² waarbij de 2,37 km² Nanning Comprehensive Bonded Zone, 58 km² in het Qinzhou havengebied waarbij 8 km² Qinzhou Free Trade Port Area en 15 km² in het grensgebied met Vietnam Chongzuo waarbij de 1 km² Pingxiang Integrated Free Trade Zone. Het Nanning-gebied richt zich op de ontwikkeling van moderne dienstverlening zoals moderne financiën, slimme logistiek, digitale economie en culturele media. De belangrijkste domeinen van het Qinhou havengebied zijn onder meer haven- en scheepvaartlogistiek, internationale handel, groene chemicaliën, belangrijke componenten van nieuwe energievoertuigen, elektronische informatie en biofarmaceutische industrieën. Het Chongzuo-gebied wil grensoverschrijdende handel, logistiek, financiën, toerisme en arbeidssamenwerking bevorderen om een grensoverschrijdende demonstratiezone voor industriële samenwerking te creëren en een nieuwe op land gebaseerde toegangspoort te bouwen voor de land-zeehandelscorridor.
Land-zee corridor
Deze New International Land-Sea Trade Corridor is een initiatief van een 13-tal verschillende westelijk gelegen provincies om vertrekkend van Chongqing/ Chengdu goederen per spoor te vervoeren tot in de haven van Qinzhou. Dit levert in vergelijking met een vervoer per boot via de Jangtse tot Shanghai zowat de helft tijdwinst op. De douaneformaliteiten te Qinzhou zijn sterk vereenvoudigd, voor bederfbare goederen zijn er gekoelde treindiensten op 4 °C en in de haven is ook een geautomatiseerde containerterminal ter beschikking. Geautomatiseerde terminals kunnen de werkefficiëntie met ongeveer 30 % verbeteren en het aantal nodige operators met 90 % verminderen. Tot nu toe heeft de haven van Qinzhou in totaal 69 scheepvaartroutes geopend die 393 havens in 119 landen en regio’s met elkaar verbinden. Tegelijkertijd bereiken de intermodale zee-spoortreinen van de New International Land-Sea Trade Corridor die Qinzhou als overstappunt nemen, nu 120 stations in 61 steden in 18 provincies in China.
Het handelsvolume tussen de 13 provincies en de tien ASEAN-landen bedroeg vorig jaar meer dan 130 miljard dollar, een stijging van 73,3 % vergeleken met het handelsvolume aan het begin van de corridor in 2017. De uitbouw van deze land-zee Corridor maakt vanzelfsprekend deel uit van het 14-de vijfjarenplan voor de Beibugolf. De Beibu Gulf Port zal tijdens dit vijfjarenplan 67 miljard yuan investeren in haar uitbouw. Het economisch volume van de zone rond de Golf moet de helft bedragen van het Guangxi-totaal. De Beibu Gulf International Gateway Port moet 10 miljoen (TEU’s) bereiken, terwijl de vrachtoverslag 500 miljoen ton zal halen, het containervolume van gecombineerd zeevervoer 600.000 TEU en het aantal grensoverschrijdende spoortreinen 2.000 zal bereiken.
Resultaten
De handel door de regio met ASEAN groeide van 74 miljard yuan in 2012 tot 281 miljard yuan in 2022. ASEAN was 23 jaar op rij Guangxi’s grootste handelspartner. Gedurende de eerste 11 maanden dit jaar groeide Guangxi’ s ASEAN-handel met 21% tot 293 miljard yuan. De belangrijkste exportproducten van Guangxi zijn mechanische en elektrische producten, kleding en kleding, gewalst staal, porselein en aardewerk, gewalst staal en spingaren en stoffen. Vietnam was de belangrijkste exportmarkt in 2020, goed voor 49% van de totale export van Guangxi. Hong Kong was de tweede grootste markt met 21% van de Guangxi-uitvoer. Belangrijke importgoederen waren onder meer mechanische en elektrische producten, sojabonen, ijzererts en steenkool. In 2020 kwam de import vooral uit Vietnam, Thailand, Australië en Taiwan.
Eind september beschikten de havens in de Golf van Beibu over tientallen dokken: De Fangchenghaven: drie ligplaatsen van 200.000 ton, acht ligplaatsen van 100.000 tot 200.000 ton op een totaal van 44 ligplaatsen; de Qinzhou haven: één ligplaats voor schepen van 300.000 ton ruwe olie, zes ligplaatsen voor containerschepen van 100.000 ton, vier algemene ligplaatsen van 100.000 ton, één roll-on/roll-off-ligplaats van 70.000 ton op een totaal van 22 ligplaatsen en de Beihaihaven: zes ligplaatsen van 150.000 ton, verdeeld over elf ligplaatsen in totaal. In de toekomst zullen de havens in de Golf van Beibu het slimme toezicht, de slimme diensten en de automatische laad- en losmogelijkheden verder verbeteren om moderne havens te creëren met eersteklas faciliteiten en servicemogelijkheden.
Volgens de Guangxi Development and Reform Commission vertegenwoordigden de Guangxi investeringen in de ASEAN landen 59% van de eigen buitenlandse investeringen. Hongkong was ook de grootste bron van buitenlandse investeringen met in 2019 678 miljoen of 34% van het totaal. Omgekeerd hebben de ASEAN landen 335 ondernemingen in Guangxi met buitenlands kapitaal.
Qua China-ASEAN industriezones heeft het in 2013 opgerichte China-Maleisische Qinzhou Industrial Park nu meer dan 25.000 geregistreerde ondernemingen, terwijl het Maleisië-Chinese Kuantan Industrial Park een cumulatieve investering heeft aangetrokken van ongeveer 12 miljard yuan wat in Kuantan bijna 20.000 lokale banen schiep.
De Guangxi Vrijhandelszone werd vervoegd door 90.000 ondernemingen. De zone van Nanning die zich toelegt op moderne financiën, digitale economie en moderne diensten telde eind juni 463 financiële instellingen en ondernemingen evenals 5500 in de digitale economie. Als het enig kustgebied in de Vrijhandelszone ging de Qinzhou-havenoverslag tijdens de eerste 7 maanden met 10% omhoog tot 107 miljoen ton. De haven behandelde 3,3 miljoen ton containers of 15% meer. Het Chongzuo-gebied is de thuisbasis van de haven van Youyiguan, een van de drukste Chinese landhavens voor de handel in fruit. Tijdens het eerste semester werd door de landhaven 381.000 ton ASEAN fruit ingevoerd een opgang met 130%. Alleen al in 2022 importeerde China voor 246 miljard yuan aan ASEAN-landbouwproducten. Daaronder waren bananen uit de Filipijnen, durians uit Thailand en Maleisië, longans uit Cambodja en passievruchten uit Laos. Om een regionaal distributiecentrum voor dit fruit op te richten, werd een China-ASEAN Fruit Trading Center gebouwd. Het eigen klimaat is met overvloedige regen en voldoende zon optimaal voor het cultiveren van fruit waarvan de waarde al 170 miljard yuan overschreed. Het citrusvolume van Guangxi was bijvoorbeeld in 2022 goed voor 10 procent van het mondiale totaal.
Ook het grensoverschrijdend toerisme doet het goed. In het grensoverschrijdend natuurgebied van de Detian-watervallen waar midden september proefwerkzaamheden zijn gestart zijn, stromen bezoekers van beide kanten van de grens toe om te genieten van het natuurspektakel. ‘Tot nu toe hebben we 96 Chinese reisgroepen verwelkomd, met in totaal ongeveer 1.000 bezoekers en 165 Vietnamese reisgroepen, met ongeveer 2.600 bezoekers’”, zegt Li Bing, manager bij het plaatselijke bedrijf voor de ontwikkeling van het toerisme.
Digitaal
Op het vlak van de digitale economie is het vooral de in 2016 opgerichte China-ASEAN Information Harbor (CAIH) die aan de spits staat in de digitale transformatie van de regio en in de samenwerking met de ASEAN-landen. De digitale economie staat op de 18-de plaats onder de provincies/regio’s maar is leidend in westelijk China. Van 2016 tot 2019 vergrootte de digitale economie er van 409 miljard tot 659 miljard yuan en het aantal dergelijke ondernemingen van 3268 in 2015 tot meer dan 11000 in 2020. Het aantal CAIH werknemers steeg van 70 tot meer dan 1000. Het aantal traditionele nijverheden dat gedigitaliseerd werd, steeg navenant. De voorbije jaren heeft Guangxi gestage vooruitgang geboekt op het gebied van slimme productie en slimme landbouw, clustering van technologiebedrijven, groei in digitale dienstensectoren, modernisering van stedelijke digitale infrastructuur en uitbreiding van digitale infrastructuur naar afgelegen en afgelegen gebieden.
De hoofdactiviteiten van China-ASEAN Information Harbor bestrijken de drie belangrijkste gebieden: industrieel internet, digitalisering van de overheid en ondernemingen en cloud-computing diensten. Het heeft vier industriële internetplatforms gebouwd en uitgebaat waaronder voor de bouw, douane voor de buitenlandse handel, de suikerindustrie en de communicatie. De formele goedkeuring door de regering van de China-ASEAN Information Harbor gebeurde in april 2016 en werd in juni 2016 gevolgd door een uitvoeringsplan van de regio met meer dan 100 projecten.
Een document uit 2019 definieert een stappenplan tot 2025. Hierin wordt de rol benadrukt van Qinzhou als bijkomend centrum na Nanning. Het aantal projecten waaraan gewerkt werd, steeg tot boven 165. Een van die talrijke projecten is het China-ASEAN Digital Trade Center for boosting regional digital economic cooperation. Het regionaal bestuur voorzag in 2020 dat de uitbouw van dit centrum in twee fases zou gebeuren: tegen eind 2021 moest er 5 miljard yuan in worden geïnvesteerd, waardoor het 4.000 ondernemingen kan huisvesten, met meer dan vijf overzeese magazijnen en tentoonstellingscentra gebouwd in de ASEAN-landen. Tussen 2022 en 2025 zal nog eens 20 miljard yuan worden geïnvesteerd, waardoor het centrum meer dan 10.000 digitale handelsmarktentiteiten kan voeden, waarvan er 10 elk een omzet van meer dan 1 miljard yuan zullen hebben, terwijl nog eens 100 een omzet van meer dan 1 miljard yuan zullen hebben. .
De afgelopen jaren heeft de China-ASEAN Information Harbor drie internationale onderzeese optische kabels en twaalf internationale landoptische kabels gebouwd om de ASEAN-landen met elkaar te verbinden, terwijl er over het Indo-Chinese schiereiland een grensoverschrijdende optische kabel is aangelegd. Bilaterale mechanismen voor technologieoverdracht werden opgezet met negen ASEAN-landen en mechanismen voor medische samenwerking op afstand met vier ASEAN-landen. Momenteel versnelt Guangxi de aanleg van nieuwe infrastructuur, dringt aan op zelfsturend rijden en stimuleert de digitalisering van de economie.
Toch nog wegen
Niettegenstaande de digitale opgang blijft Guangxi met beide voeten op de grond en investeert het na vorig jaar 190 miljard in de bouw van snelwegen dit jaar opnieuw 215 miljard yuan. 900 km nieuwe autosnelwegen worden aangelegd wat het totaal op 9000 km brengt. Zopas is ook de 47 km SST treinstrook aan de grens met Vietnam in gebruik genomen tussen de haven van Fangchenggang en de grensstad Dongxing. De aanleg van de lijn die zowel vracht als passagiers kan vervoeren, heeft vier jaar in beslag genomen maar vermindert de reistijd van één uur tot 19 minuten. De Chinese spoorwegen hebben overigens sinds de lancering van de goederentreindienst China-Vietnam in november 2017 met meer dan 1000 treinen 594.500 ton goederen tussen Vietnam en China vervoerd.
Tijdens de recente reis van Xi Jinping in Vietnam werd nogmaals de aanleg van de 392 km lange spoorweg tussen Lao Cai-Hanoi–Haiphong aangekaart, maar vooruitgang werd niet echt gemaakt. De twee landen hanteren immers een verschillende spoorbreedte voor hun spoorwegen. Asia Times meent ook te weten dat de VS uitgerekend uit dit gebied zeldzame aardmetalen wil invoeren naar de VS zodat China weinig geneigd lijkt een spoorweg aan te leggen in functie van de VS die China op vele domeinen boycot..
De haven van Fangchengang lijkt het zich weinig aan te trekken. Als het belangrijkste gebied voor de uitbouw van de industriële samenwerkingszone China-ASEAN legde het de nadruk op de sectoren textiel en kleding, elektronische informatie, speelgoed, farmaceutische producten en nieuwe metaalmaterialen. Op 9 november tekende het met bedrijven die er zich willen komen vestigen 25 projecten qua ontwikkeling van nieuwe energie, productie van apparatuur, farmacie, toerisme en onderwijs en dit voor van 28 miljard yuan.
Kortom Guangxi is volledig klaar om haar uitvalsbasis naar de ASEAN waarvan de instellingen en primaire infrastructuur zo goed als afgewerkt zijn, een nieuwe vlucht te laten nemen niet enkel in landbouwprojecten en qua nijverheid maar ook voor de ontwikkeling van de digitale zijderoute met die landen.
Bronnen Global Times, Peoples Daily, China Daily
en.gxzf.gov.cn
http://www.caih.com/?lang=en_US
Friedrich Ebert Stiftung, The Digital Silk Road: From South-China to Southeast Asia
.
