Na 30 jaar bestaan van de Chinese ontwikkelingszones, wil buurland India wat graag deze zones ook in Gujarat uitbouwen. In China worden ze eveneens globaal als positief beoordeeld, maar ook hier slaat het technologisch en ecologisch kwalitatief verbeteren toe. “Minder, maar beter” wordt de richting voor de toekomst.
Shenzhen staat symbool voor het ontwikkelingsmodel van wat in de tachtiger jaren “speciale zones” heette. De voormalige vissersstad zonder verkeerslicht ontwikkelde zich tot een megapolis die in sectoren zoals de haven al buur Hongkong achter zich laat. Tijdens de negentiger jaren werd vooral uitgekeken naar Pudong die als kop van de Yangtzerivierdraak tot voorbeeld moest dienen voor de rivierdelta. Recentelijk is het de Tianjin Economic-Technological Development Area (TEDA) die uit het niets verrees en nu al 14.000 bedrijven telt, waarvan 5000 met buitenlandse kapitaalinbreng. Deze economische zones speelden een belangrijke rol in het opvoeren van de handel, het scheppen van banen en vooral het verbinden van China met de buitenwereld.
Academisch oordeel
In juli dit jaar bestonden er 215 economische- en technologische zones, 115 high-techzones, 13 belastingvrije zones, 63 zones speciaal voor verwerking en uitvoer naar het buitenland, 15 grenszones en nog 57 zones van een ander type. Naast deze nationaal erkende zones bestaan er nog 1170 provinciale zones en nog meer op lokaal niveau. Volgens Wang Jici van de Universiteit te Beijing ging een vijfde van de buitenlandse investeringen naar deze 210 zones die vorig jaar een achtste van het bnp vervaardigden.
Haven Shenzhen overvleugelt Hongkong
Wang vindt dat niet ontkend kan worden dat zich in de zones problemen voordoen van lage efficiency, overmatig gebruik van grondstoffen, milieuvervuiling en corruptie. Van de 171 staats hoofdzones had een groot aandeel een inkomen van minder dan 50 miljard yuan en voor minder dan 20 miljard export, terwijl het aandeel van de diensten er vaak lager ligt dan 30%. Voorkeursbehandelingen moesten de investeringen aantrekken, maar tussen 2000 en 2014 werden enkel in de provincie Hubei 200 toplui uit de zones verwijderd wegens corruptie. Lokale politici zijn voorts nog te veel gefocust op het doel om een hoge productie en werkgelegenheid te bereiken, maar verwaarlozen te vaak het aspect milieuvervuiling.
Regering
Vice-premier Wang Yang die uiteraard vertrouwd is met het probleem zei eerder deze maand dat de ontwikkelingszones omgevormd zullen worden van gericht op kwantiteit naar kwaliteit, van gedreven door de overheid naar marktgestuurd en van homogene concurrentie naar een gediversifieerd ontwikkelingsmodel waarbij hun omgeving verbeterd wordt om de bedrijven aan te trekken.
Tianjin Economische-Technologische ontwikkelingszone
De regering is dan ook van plan het macrobeleid te versterken, het management te dynamiseren, de zones uit te dunnen die inefficient omgaan met grond, achterlijk zijn in ontwikkeling of niet de milieunormen halen, aldus dus nog vice-premier Wang. Belangrijk hierbij is of de regering haar rol kan omvormen van operator tot regulator. Kenners zijn het wel eens dat nu niet meer zones nodig zijn, maar wel een verbetering van de bestaande. Nieuwe voorkeursbehandelingen zijn evenmin van doen. Het is wel noodzakelijk om de bestaande nijverheidstakken uit te breiden tot deze zones, hun functies te promoten en vooral deze zones beter te integreren in de steden.
Bron: Xinhua Insight
klik onderaan ook op tags speciale zone, ontwikkelingszone
