In een school te Nanjing kunnen volgend schooljaar de schooltassen thuis gelaten worden, want deze worden vervangen door iPads. Boeken en aantekeningen zullen dan op het gadget worden opgeslagen. De nieuwe werkwijze laat ook een betere interactie toe met de leraren.
Het betreft een initiatief van de Jingling Hogeschool te Nanjing waarvan leerlingen in de VS zullen gaan studeren. Voorlopig betreft het voornemen enkel deze groep, maar later zou het uitgebreid kunnen worden naar het hele schoolpubliek. De maatregel heeft hevige online discussies uitgelokt. Volgens vicedirecteur Xin Qihua kan het gebruik de studenten ontlasten van het gebruik van schooltassen en de interactie verbeteren met de leraren gezien de studenten online vragen kunnen stellen en zo ook de antwoorden ontvangen. Hij voegt er aan toe dat de iPad verder een middel is om toegang te krijgen tot buitenlandse schoolmaterialen zoals de taalexamens, bijvoorbeeld de TOEFL-toetsen (Test Of English as a Foreign Language, om te mogen inschrijven bij een Amerikaanse universiteit).
De reacties van de leerlingen is enthousiast. Iemand zei jaloers te zijn omdat hij wel een iPad had, maar niet behoorde tot het geselecteerde groepje. Anderen zijn sceptisch en vrezen voor ongewenste effecten zoals het spelen van games. Daarop antwoordt de school dan weer technische controle te hebben over de geïnstalleerde programma’s en daarbij zullen games niet toegelaten worden. Tenslotte opperen pedagogen dat de hoge studielast niet komt van de schooltassen die te zwaar zijn, maar wel van het onderwijssysteem zelf dat te veeleisend is.
Bron: China Daily
Deze onderwijsvorm begint westerse landen te veroveren en beslist niet langer alleen in elitescholen. De voordelen: maatwerk, snelle en eenvoudige toegang tot kwaliteitsvolle informatie, moderne toetsing. Het argument van de boekentassen is van minder belang. De innovatie heeft een democratiserende èn een autoritaire kant. Iedereen kansen, vaak met een gehuurde of geleasede tablet van de school, maar alle leerlingen moeten zich aanpassen. Dat het intensief lezen en opzoeken in boeken in de ban wordt gedaan is voor velen een van de grootste bezwaren. Misschien komt er een mengvorm van klassieke media en nieuwe.
Geen wonder dat het onderwijs in China deze mode omarmt en niet per se jammer. Het wijst op de wil en de capaciteit om met de rijke landen mee te zijn, waar men kan. De vragen die bij ons rijzen zullen zonder twijfel ook in China opduiken en een passend antwoord krijgen. In een socialistisch derdewereldland komt daar nog veel meer dan hier de kwestie van de ongelijkheid bij. Sommige Chinezen zullen zich afvragen of dit echt prioriteit moet hebben, boven bijvoorbeeld de toegankelijkheid van scholing voor boeren en minderheden of boven de inhoudelijke verbetering.