De economische ontwikkeling van Westelijk China kan negatieve gevolgen hebben op het Chinese milieu. Dat zegt Ma Zhong, rector van de faculteit Milieu en Grondstoffen van de Renmin universiteit.
Koolmijn in de steppen van Mongolië
Ma Zhong gaat terug tot het negende vijfjarenplan (1996-2000). Toen zijn voor het eerst 12 belangrijke vervuilende elementen beperkt. Die objectieven werden gemakkelijk gehaald, door de tragere economische groei tijdens de Aziatische crisis. Ook in de huidige wereldcrisis sinds 2008 helpt de tragere groei het verminderen van uitstoot. In het tiende vijfjarenplan (2001-2005) groeide de economie sneller; geen enkel objectief van verminderde uitstoot werd gehaald! Daarom is in het elfde vijfjarenplan (2006-2010) een verplichte vermindering van de uitstoot met 10% opgenomen. Maatregelen zijn genomen, budgetten voorzien; bijvoorbeeld zuivering van afvalwater steeg van 30 naar 70%; en zwavel in de rook van centrales werd sindsdien voor 80% opgevangen.
Industrie blijft de belangrijkste vervuiler en dat verandert op korte termijn niet. Sinds 2007 ontwikkelt het Westen van China sneller dan de kust. Dat schept een milieuprobleem. Vervuiling aan de kust heeft weinig invloed op het binnenland, maar omgekeerd is erger: rivieren lopen van West naar Oost, de overheersende wind is ook in dezelfde richting; vervuiling van het Westen beïnvloedt zo ook de kust. En de situatie in het Westen is bovendien erger dan aan de kust: voor 20% van het bnp stoot men er 30% van de totale vervuiling uit.
In het huidige vijfjarenplan (2011-15) zijn de objectieven voor de vier belangrijkste vervuilers verschillend per regio. In het Westen is meer toegelaten. Dat is slecht voor het milieu en is niet economisch. Verder terugdringen van vervuiling in de kustgebieden kost immers meer dan in het Westen. Men moet dus van het terugdringen van vervuiling in het Westen de prioriteit maken. Men kan de kustgebieden vragen om daarvoor te betalen, eventueel via de aankoop van uitstootrechten.
(bron: Chinadialogue)
