Guochao ‘nationale trend’ is een parapluterm voor uitingen die gebaseerd zijn op de traditionele cultuur van China. De snelle verbetering van de levensstandaard van burgers heeft het identiteitsgevoel en vertrouwen in de eigen cultuur verhoogd. De overheid stimuleert dit proces, dat door de toename van de kritiek op China in het buitenland nog verder versterkt wordt. Al deze uitingen van de Chinese cultuur vormen tezamen al een eigen markt met een waarde van RMB 1226,66 miljard in 2024.
Volgens een actieplan van de overheid dat op 2 april is vrijgegeven, wil China de brede ontwikkeling en het gebruik van warmtepompen bevorderen als onderdeel van de doelstelling tegen 2030 de energie-efficiëntie met meer dan 20% te verhogen.
Deze ochtend zien we in de nieuwsprogramma’s niets dan blije gezichten. Trump heeft de heffingen, waar iedereen de mond vol van heeft, uitgesteld, omdat de hele wereld met hem om de tafel wil gaan zitten. Hij is daarover zo blij als een kind op Sinterklaasavond. China is echter een uitzondering. Laten we eens kijken waarom China zo anders is.
De South China Botanical Garden is een van de grootste trekpleisters van Guangzhou. Met regenwoud-, woestijn- en alpenplanten, evenals zeldzame palmbomen, varens en orchideeën, komen bezoekers hier in de zomer om af te koelen onder torenhoge bomen die weelderige gazons overschaduwen. Wat deze bezoekers zich misschien niet realiseren, is dat de tuin, onderdeel van de Chinese Academie van Wetenschappen, ook een nationaal centrum is voor botanisch onderwijs en onderzoek.
Eerder schreef ik een achtergrondartikel over Ne Zha, de hoofdpersoon van de Chinese tekenfilm Ne Zha 2. Gisteren had ik eindelijk de gelegenheid de film te zien, in het Chinees gesproken, met Chinese en Engelse ondertiteling. Het is zo’n overweldigend spektakel, dat het nog niet zo makkelijk is de film voor mensen die het niet zelf gezien hebben te duiden. Ik doe hier toch een poging.
Iedereen weet inmiddels van de handelsoorlog tussen de VS en China, geïnitieerd door de eerste. De meeste commentatoren zien dat de Amerikaanse maatregelen China niet alleen niet zwakker maken, maar zelfs versterken. De vraag is dan hoe groot de kans is dat deze handelsoorlog tot een gewapende oorlog kan escaleren. De South China Morning Post (SCMP) plaatste hierover een interessant opiniestuk waarop ik in dit artikel zal voortborduren.
Trouwe lezers van deze site kunnen het zich wellicht niet of nauwelijks voorstellen, maar de overgrote meerderheid van de Europeanen zijn voor hun kennis van China afhankelijk van de reguliere media. Daarin wordt China vrijwel altijd negatief beschreven. Vaak gebeurt dat direct, maar evenzo vaak doen zij dat via slinkse taaltrucs. In dit artikel een analyse van de meest gebruikte.
Ondanks de moeite die het kost om jonge Chinese echtparen te bewegen meer dan één kind te nemen, heeft China een enorme bevolking. Om al deze monden te voeden is veel basisvoedsel, zoals tarwe, rijst en maïs, nodig. De Chinese overheid voert al geruime tijd een campagne om de aardappel ook in China tot een basisvoedsel te maken. De nieuwste ontwikkeling hierin is: aardappelrijst.
Metabole ziekten, afwijkingen in de stofwisseling, vormen met name bij zeer jonge kinderen een schrijnend medisch probleem. Overal ter wereld verrichten specialisten onderzoek naar medicijnen en methoden om deze ziekten geneesbaar te maken, inclusief speciale voeding. Onderzoekers in China, een land dat kinderen koestert als geen ander, melden veelbelovende resultaten.
De Standaard van 10 maart publiceerde een interview met ‘mensenrechtenactivist’ Kenneth Roth. Roth is ex-directeur van Human Rights Watch en is al 30 actief bezig met mensenrechten. Gezien de lengte en diepte van zijn activiteiten doet zijn mening over de staat van de wereld van het moment er zeker toe. In dit interview noemt hij China de grootste bedreiging van de mensenrechten en meent dat China ‘het wereldwijde systeem van mensenrechten wil vernietigen’. Dat vraagt om een wederwoord.
