Medische bemiddelaars gaan conflicten aanpakken tussen de ziekenhuizen of artsen enerzijds en patiënten anderzijds. Ze krijgen ook een, vrij beperkt budget, om compensaties te betalen. Er doen zich in de gezondheidszorg massa’s problemen voor op het vlak van de verhouding tussen zorgverleners en zorggebruikers. Soms nemen ontevreden patiënten hun toevlucht tot verbaal en zelfs fysiek geweld als ze slecht of niet geholpen worden. Over hoge ziektekosten en misbruiken zoals overbodige onderzoeken, of discriminatie van mensen met aids komen regelmatig klachten in het nieuws. Vaak blijft het niet bij klachten, maar gaan wanhopige of geestelijke gestoorde patiënten over tot drastische actie. Dokters zijn in staking gegaan na een aanval gepaard met messteken. Het onveiligheidsgevoel onder zorgverstrekkers neemt op sommige plaatsen toe en het is al gebeurd dat middelbare scholieren werd afgeraden om medicijnen te gaan studeren. In de sterk ontwikkelde en redelijk welvarende zuidelijke provincie Guangdong komen er nu bemiddelingscommissies in verschillende steden, naast een al bestaande commissie op provinciaal niveau. Ze worden bemand door gepensioneerde dokters en juristen en gaan hun diensten gratis aanbieden. Voor financiering van hun werk zijn de bemiddelaars afhankelijk van giften. Als de bemiddeling erop uitloopt dat mensen recht hebben op schadevergoeding zal het geld moeten komen van verzekeringen die ziekenhuizen en dokters moeten aangaan. De provincie begeleidt de opbouw van een dergelijke ziekteverzekering, die aan particuliere bedrijven wordt uitbesteed. In de stad Conghua, waar een proefproject loopt, leggen 14 ziekenhuizen per jaar een miljoen yuan (honderdzestien duizend euro) in en het resultaat is dat elk ziekenhuis in staat zal zijn om jaarlijks voor vergoedingen in geschillen maximaal vier miljoen yuan uit te keren. De provinciale klachtencommissie die al drie maand aan het werk is, en dus nu vervoegd wordt door stedelijke instellingen, heeft in die tijd naar eigen zeggen al 100 gevallen behandeld en 85 ervan kunnen oplossen, met als hoogste schadevergoeding 350.000 yuan aan een bepaalde patiënt. Deskundigen verwelkomen het initiatief onder het motto ‘iets is beter dan niets’. Zij wijzen erop dat de financiering mager en onzeker is, dat een vergoeding met geld in bepaalde situaties niet het hele antwoord is of zelfs helemaal niet de juiste aanpak. Alle betrokkenen hopen op een verdere hervorming van de zorg zodat de ziektekosten betaalbaar worden, de werknemers een behoorlijk loon krijgen en de relaties tussen diegenen die zorg behoeven en diegene die hen kunnen en moeten helpen erop vooruitgaan.
Bron: SCMP
