De lokale overheden van China hebben aanzienlijk geïnvesteerd in de ontwikkeling van voedselindustrieparken, aangewezen gebieden die de efficiënte samenwerking van regionale voedingsbedrijven vergemakkelijken. De parken delen nieuwe technologieën om de productie, productkwaliteit en distributie te verbeteren. In 2024 genereerden de parken gezamenlijk RMB 270,78 miljard aan omzet, een stijging van 13,20%.

Een blik op het Laiyang Food Industry Park; foto Baidu (disclaimer)
Overzicht
Een voedselindustriepark bestaat uit een cluster van de voedingsproducenten, gerelateerde ondersteunende industrieën en dienstverlenende instellingen binnen een specifiek geografisch gebied. Het verhoogt de efficiëntie door alle functies van voedselproductie: verwerking, verkoop, onderzoek en ontwikkeling te integreren. Afhankelijk van het type industrie kunnen voedselindustrieparken worden onderverdeeld in algemene en (in een bepaalde productgroep) gespecialiseerde parken.
Ontwikkelingsfasen
Het begin
In het begin van de jaren tachtig maakte de hervorming van het economische systeem in China de weg vrij voor landbouwindustrialisatie en legde zij de basis voor de opkomst van voedselindustrieparken. In de beginfase richtten de parken zich voornamelijk op de verwerking van primaire landbouwproducten, zoals graan, olie, vlees, gevogelte en vis. Dit leidde tot de vorming van regionale industriële clusters op basis van het voordeel van aanwezige hulpbronnen. In dit stadium waren de parkontwikkelingen gecentreerd rond het primaire productiegebied van landbouwproducten, gekenmerkt door een lage industriële concentratie en kleine ondernemingsschaal. Hoewel de centrale regering beleid heeft uitgevaardigd om de ontwikkeling van de parken te ondersteunen, was de algemene steun beperkt.
Hervormingsfase
De daaropvolgende hervormingsfase markeerde een belangrijke transformatie in de Chinese voedingsindustrie. Tijdens deze fase heeft de regering uitgebreide hervormingen doorgevoerd die gericht waren op het verbeteren van de ontwikkeling van de parken. Deze hervormingen omvatten beleidsbegeleiding, gerichte ondersteuning en andere maatregelen die bedoeld waren om de groei en welvaart van deze parken te bevorderen.
Transformatiefase
In de transformatiefase van de jaren negentig, met de geleidelijke oprichting en verbetering van de markteconomie, begonnen voedselindustrieparken zich te standaardiseren. De regering versterkte de planning en het beheer van industrieparken en verbeterde hun standaardisatie. Het industriepark begon zich te ontwikkelen naar de algehele industriële keten. Vanaf het begin van de 21e eeuw tot het stadium van snelle ontwikkeling vanaf 2015 ging de Chinese economie een fase van snelle groei in, de levensstandaard van mensen is sterk verbeterd en de eisen voor voedselkwaliteit en -veiligheid zijn voortdurend verbeterd. Het voedselindustriepark vormde geleidelijk een complete industriële keten van grondstofproductie, via verwerking tot verkoop van eindproducten. Tegelijkertijd nam het aantal hightech voedselverwerkingsprojecten, zoals biotechnologie, meer voedzame producten, e.d., toe.
Het heden
In de fase van innovatie en ontwikkeling van 2015 tot het heden, is de Chinese economie tot een nieuw normaal overgegaan en worden voedselindustrieparken geconfronteerd met de behoefte aan opwaardering. De parken introduceren actief nieuwe technologieën en processen, zoals intelligente productielijnen, geautomatiseerde opslagsystemen, big data-analyseplatforms, enz., om de efficiëntie van voedselverwerking, kwaliteitscontrole en logistiek te verbeteren. Tegelijkertijd bevordert de nationale overheid groene transformatie en intelligente innovatie, en ondersteunt zij de parken over te gaan op een hoogwaardige ontwikkeling. In 2024 bedroegen de totale omzet van de Chinese voedselindustrieparken RMB 270,78 miljard, een stijging van 13,20% op jaarbasis.
Actuele problemen
In 2024 bedroeg de benuttingsgraad van de industriële capaciteit van de Chinese voedingsindustrie 69,8%, een daling van 0,46% op jaarbasis. De wereldwijde economische neergang en het krappe handelsklimaat hebben het de groei van de voedselexport verzwakt. Hoewel de binnenlandse consumentenvraag zich geleidelijk heeft hersteld, is de groei nog steeds zwak. Structurele tegenstrijdigheden binnen de industrie zijn prominent aanwezig en het aanbod van productiecapaciteit in sommige gebieden overschrijdt de marktvraag, wat resulteert in een afname van het capaciteitsgebruik. Dit wordt verder bevestigd door de combinatie van een toename van het aantal ondernemingen met de groei van de verliezen. De daling van de capaciteitsbenutting heeft de winsten van ondernemingen onder druk gezet. Deze ontwikkeling heeft de industrie echter ook gedwongen om haar transformatie te versnellen. Het beleid is gericht op het optimaliseren van de productiecapaciteit, het ondersteunen van technologische innovatie en groene ontwikkeling en het begeleiden van ondernemingen zich te concentreren op gebieden met een hoge toegevoegde waarde. Voor ondernemingen is het noodzakelijk om marktonderzoek te doen, de lay-out van de productiecapaciteit te optimaliseren, het concurrentievermogen te verbeteren door technologische upgrade, productinnovatie en verfijnd beheer, de ondercapaciteit geleidelijk te verminderen en een dynamisch evenwicht tussen vraag en aanbod te bereiken.
Overheidsbeleid
In oktober 2024 heeft het Ministerie van Industrie en Informatietechnologie de Kennisgeving over de belangrijkste cultivatie van traditionele voordelige voedselproductiegebieden en lokale karakteristieke voedselindustrieën uitgegeven, waarin werd voorgesteld om zich te concentreren op het cultiveren van in aanmerking komende traditionele voedselproductiegebieden en traditionele lokale voedselindustrieën en de regionale middelen volledig te exploiteren. Dit beleid sluit aan bij de in een eerder artikel gerapporteerde groeiende nadruk op de nationale trend (guochao), het laten herleven en aanpassen van oude tradities in de hedendaagse wereld. Het is de bedoeling lokale parken te begeleiden om het gebruik van de sterke punten van de eigen lokale voedingsindustrie te versnellen, de vitaliteit van traditionele industriële ontwikkeling te bevrijden en karakteristieke voedselindustrieclusters te ontwikkelen. Dit zal de werkgelegenheid stimuleren en inkomensgroei van boeren en regionale economische ontwikkeling vergroten. Door middel van beleidsondersteuning, integratie van middelen, het creëren van industriële clusters en merkpromotie en andere maatregelen zullen de parken het lokale concurrentievermogen verbeteren en zo de gehele lokale economie verbeteren.
Voorbeeld

Screenshot
Shandong Laiyang Food Industrial Park werd in 2001 opgericht en is een belangrijke voedingsregio in de provincie Shandong. Het valt onder de havenstad Yantai, die vaak China’s voedselhoofdstad genoemd wordt. De totale oppervlakte van het park is ongeveer 5,27 vierkante km, dat is verdeeld in twee delen: Food Industrial Park (4,74 vierkante km) en Longda Industrial Park (0,53 vierkante km). De foto bij deze paragraaf toont een screenshot van deze zone van Baidu Maps. Na meer dan 20 jaar ontwikkeling heeft het een moderne voedselindustriecluster gevormd die zich voornamelijk richt op dranken, vruchtensappen, zuivel, koekjes, ingeblikt voedsel en levensmiddelenadditieven. Het park omvat 68 verwerkingsbedrijven, waaronder 2 ‘toonaangevende nationale voedselbedrijven’ (Longda Group en Chunxue Food, beide vleesverwerkers) en 1 ‘toonaangevende provinciale onderneming’ (Longda), die twee ‘ruggegraat-ondernemingen’, 8 ‘potentiële ondernemingen’ en 7 ‘groeibedrijven’ heeft gecultiveerd. Al deze termen tussen aanhalingstekens zijn officieel erkende categorieën. De categorie van uw organisatie bepaalt van welk beleid u kunt profiteren.
Commentaar
Dit systeem van industriële parken omvat meer industrieën dan enkel de voedingsindustrie. De parken in die sector behoren wel tot de oudste en meest ontwikkelde. Bovendien vormen zij een belangrijk onderdeel van het nationale bottom up beleid in de hervorming van de Chinese industrie, omdat ze, vaak letterlijk, diepe geworteld zijn in de lokale economie. Een van de grootste misverstanden over China in het westen is de opvatting dat alles wat in China gebeurt vanuit Beijing geregeld wordt. In werkelijkheid ontwerpt de centrale overheid enkel de grote lijnen. De uitvoering vindt lokaal plaats, rekening houdend met de lokale omstandigheden.
Bron: Chanye Xinxi een Chinese site met industriële informatie en eigen onderzoek van de auteur