De leiding van de partij geeft signalen dat ze de massalijn wil herwaarderen. Naar de massa toegaan om te luisteren naar de basis en om van ‘de gewone mensen’ te leren is iets wat eerder herinnert aan de CPC zoals ze was voor de hervormingen. Het ‘principe van de massalijn’ was het onderwerp van een recent gehouden seminarie op hoog niveau. In de laatste dagen voor de jaarwisseling leken bekende kaderleden met opzet het goede voorbeeld te willen geven van het toepassen van dit principe. De moderne versie van de massalijn betekent niet alleen dat kaderleden zoals gewoonlijk nieuwjaarsbezoeken brengen, maar ook dat ze de dialoog met de bevolking voeren via microblogs.
Een van de nieuwe leden van het permanent comité, Liu Yunshan, heeft op een seminarie voor partijsecretarissen, departementshoofden en deskundigen een oproep gedaan om ‘een campagne uit te werken voor de toepassing van de massalijn’, als een middel om het beeld van de partij onder de bevolking te verbeteren en de organisatie zelf te versterken. Vicepremier Li Keqiang ging vier dagen lang rondtrekken in Jiangxi, een van de armere provincies in het oosten en in Hubei in centraal China. Hij beloofde er dat de regering zich meer zou inzetten voor de armoedebestrijding in de bergachtige streken van centraal en westelijk China. Wen Jiabao bezocht de autonome prefectuur voor de Tibetaanse bevolkingsgroep waar twee jaar geleden meer dan 2000 mensen het leven hadden gelaten bij een aardbeving: Yushu in de provincie Qinghai (ten oosten van Tibet). Wen was tevreden over de vorderingen van de heropbouw en wees erop hoe belangrijk het was om uitgerekend het leven van de boeddhisten in de Tibetaanse gebieden te verbeteren. Woningen, openbare gebouwen, maar ook religieuze centra zijn nieuw gebouwd en gerenoveerd. Tijdens de maaltijd met vertegenwoordigers van basisorganisaties deed Wen een paar opmerkelijke uitspraken: ‘kinderen die een ramp hebben meegemaakt zijn sterker en hebben geleerd dat je ernstige moeilijkheden kunt overwinnen’ en ‘de steun die mensen elkaar hier hebben gegeven maken deel uit van de tradities van de Chinezen, maar zijn ook een sterk punt van het socialisme.’ Het meest opgemerkte optreden was dat van Xi Jinping. De nieuwe partijleider had voor zijn tweede dienstreis, na het symbolische bezoek aan het moderne en welvarende Guangdong, een van de armste streken van China uitgekozen: de regio Fuping in het noordelijke Hebei. De bewoners in een van de bezochte dorpen daar hadden in 2011 een inkomen per hoofd van 900 yuan (109 euro). Xi zou hebben verboden dat de plaatselijke overheid de bewoners zou influisteren wat ze hem moesten vertellen. Ook hij sprak over het belang van de armoedebestrijding en noemde het verduisteren van fondsen hiervoor een onduldbare misdaad. In het afgelopen jaar zijn er al meer dan 15.000 ambtenaren naar 5.000 arme dorpen in Hebei gestuurd. In de komende twee jaar zal de verarming in nog eens 5.000 andere dorpen van de provincie worden aangepakt. Een van de redenen waarom Xi zoveel enthousiaste reacties op internet kreeg is volgens de SCMP dat hij zijn reis, net zoals de trip naar Guangdong overigens, gewoon meteen op de sociale media heeft laten volgen. Dat is een nieuwigheid voor Chinese leiders die meestal de journalisten een beetje op afstand houden, en zeker internetverslaggevers, en ze pas achteraf over hun bezoeken laten berichten. Er bestaat een weibo over Xi die meteen nogal populair is en veel informatie geeft over de persoon van Xi maar ook over zijn ideeën. De microblog is een bron voor journalisten, academici, ambtenaren en het brede publiek en heeft al 52.000 abonnees. De weibo schijnt professioneel gemaakt te zijn en wordt vooralsnog onverkort getolereerd door de censuur, wat niet altijd het geval is voor dit soort fanblogs voor publieke figuren. Het zou goed kunnen dat hij gemaakt wordt door mensen uit Xi’s omgeving, met de bedoeling hem het imago van een toegankelijke, moderne leider te geven. Toch zijn er ook deskundigen die het een goed idee vinden dat Xi en co. via weibo contact onderhouden met de gewone Chinezen: zo komen ze zelfverzekerder over en het is een manier voor het publiek om zich direct met grieven en voorstellen tot hun leiders te richten.
Bronnen: Xinhua, South China Morning Post
