Van het fabriceren van virussen in labs tot het liegen over dodelijke slachtoffers en het gebruik van medisch beschermmateriaal als diplomatiek wapen: China wordt in de coronacrisis door Westerse politici beschuldigd van alles en nog wat. Wat klopt ervan?
De Chinese ambassade in Duitsland heeft met Duitse Gruendlichkeit 16 courante roddels over China en de coronacrisis weerlegt. We hernemen hier hun argumentatie.
1. ‘Het nieuwe coronavirus is in een Chinees lab geproduceerd’.
Alle beschikbare bewijsmateriaal wijst erop dat het virus op natuurlijke weg ontstond en niet in een lab gemaakt of gewijzigd werd. Dat schrijft de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) . De wetenschappers weten nog niet wat de oorsprong is, maar er wordt aan vleermuizen en schubdieren gedacht. Dit blijkt ten overvloede uit wetenschappelijke publicaties.
In het medische tijdschrift The Lancet hebben 27 bekende wetenschappers gezamenlijk de theorieën over een niet natuurlijke oorsprong ten sterkste verworpen.
Ook in een artikel in Nature Medicine komen verschillende auteurs tot het besluit dat het virus niet in een lab gemaakt is of bewust gemanipuleerd.
Gunnar Jeremias, directeur van de Interdisciplinary Research Group for the Analysis of Biological Risks aan de universiteit van Hamburg verwerpt de complottheorie met als argument dat zelfs het meest gesofistikeerde lab ter wereld dit virus niet zou kunnen maken.
2. ‘Het nieuwe coronavirus komt uit het lab van het Wuhan Institute of Virology (WIV)’
WIV werkt met de gevaarlijkste ziektekiemen. Het is een lab met het hoogste beveiligingsniveau ter wereld (P4), waaruit geen virus kan weglekken. Het bevindt zich ook niet niet ‘vlakbij de versmarkt van Wuhan’, zoals beweerd, maar dertig kilometer buiten het stadscentrum.
Yuan Zhiming, een onderzoeker- kaderlid van het WIV, heeft in een interview met China Global Television Network op 18 april formeel verklaard dat het virus niet uit het lab kan komen.
Peter Daszak, een specialist in ziekten en milieu en voorzitter van de Amerikaanse vzw EcoHealth Alliance, heeft 15 jaar samen gewerkt met WIV. In een interview met DemocracyNow zegt hij dat geen enkel gekweekt virus lijkt op SARS-CoV-2. ‘Het kan niet uit het lab komen’.
Max Blumenthal en Ajit Singh, correspondenten in de VS van thegrayzone.com noemen de complottheorie over het Chinese lab het hedendaags Trump equivalent van de ten onrechte bewezen verklaarde Iraakse massavernietigingswapens.
3. ‘Het coronavirus is een Chinees virus, want het komt uit Wuhan.’
Het virus is eerst ontdekt in Wuhan. Dat betekent niet noodzakelijk dat Wuhan de oorsprong is. Historisch gezien is de eerste plaats waar een virus uitbreekt niet altijd de oorsprong. Bijvoorbeeld AIDS werd eerst in de VS ontdekt, maar komt waarschijnlijk uit West-Afrika.
Daarom heeft de WHO in 2015 als regel uitgevaardigd dat een virus niet mag vernoemd worden naar een plaats, een volk of een diersoort.
4. ‘China wist van de uitbraak sinds november 2019, maar heeft de informatie anderhalve maand verborgen gehouden’
De eerste drie gevallen van ‘longontsteking met onbekende oorzaak’ zijn op 27 december aan de overheid van Wuhan gerapporteerd door Zhang Jixian, de directeur van de afdeling longziekten van het Hubei Provincial Hospital of Integrated Chinese and Western Medicine. Dat is de eerste rapportering.
Op 31 december is de eerste dringende nationale bekendmaking verspreid in China en is de WHO vertegenwoordiging in Beijing verwittigd.
Chinese wetenschappers hebben de gegevens van de eerste groep patiënten in Wuhan bestudeerd en hun bevindingen op 24 januari gepubliceerd in The Lancet .
5. ‘China heeft de wereldwijde pandemie veroorzaakt door informatie over het virus achter te houden’
China heeft onmiddellijk alle beschikbare informatie over de epidemie aan de WHO overgemaakt. Aanvankelijk was het onduidelijk of er besmetting van mens tot mens kon gebeuren. Dat kan men verifiëren op de tijdslijn van de WHO website. Zodra die besmetting bevestigd was heeft de Chinese regering onmiddellijk allesomvattende en strenge controlemaatregelen doorgevoerd.
China besloot de stad Wuhan in lockdown te plaatsen op 23 januari. Op dat ogenblik waren er in China nog maar 571 bevestigde gevallen en in de rest van de wereld 10., Al op 25 januari is heel de provincie Hubei in lockdown gezet. Een maand later waren er 78.811 bevestigde gevallen in de wereld, waarvan slechts 2,2% buiten China.
Indien iemand de ernst van de bedreiging ontkende dan was het de regering Trump, en dat tot begin maart.
6. ‘China heeft de ‘klokkenluider’ dokter Li gearresteerd om de omvang van de epidemie te verbergen’
Geen enkele dokter is gearresteerd om de wereld voor de pandemie te waarschuwen. De dokter die de epidemie eerst rapporteerde kreeg een beloning.
Op 30 december heeft dokter Li, een oogarts van het Central Hospital of Wuhan en lid van de Communistische Partij in een Wechat groep gepost dat ‘zeven gevallen van SARS op de versmarkt in Wuhan bevestigd waren’ en riep hij op ‘Waarschuw uw families en vraag dat ze voorzorgsmaatregelen treffen’. Dit bericht dat verder uitlekte zorgde voor beroering onder het publiek. Op 3 januari is Li naar het plaatselijk politiekantoor geroepen waar hij een waarschuwing kreeg.
Op 31 januari is vastgesteld dat dokter Li zelf besmet was. Hij overleed op 7 februari. De Nationale Inspectiecommissie heeft dezelfde dag een team naar Wuhan gestuurd. Ze hebben hun verslag op 19 maart bekend gemaakt. Dezelfde dag heeft de politie van Wuhan verklaard dat het waarschuwen van dokter Li verkeerd geweest was.
Dokter Li was geen ‘klokkenluider’. Hij rapporteerde de uitbraak niet aan het bevoegde centrum voor preventie en bestrijding van ziekten of aan de bevoegde gezondheidsdepartementen. Dat gebeurde wel door dokter Zhang Jixian op 27 december. Op basis daarvan deed het plaatselijk bestuur een onderzoek en zijn vier dagen later de eerste maatregelen getroffen. Zhang kreeg voor haar werk een beloning van de regering.
7. ‘China loog over het aantal besmettingen en het aantal dodelijke slachtoffers’
De Chinese rapportering over besmettingen en slachtoffers gaf de werkelijkheid weer.
Tot 20 april werden er in Wuhan 50.333 besmettingen vastgesteld. Er waren 3.869 overlijdens. Die fatale afloop van 7,69% lag er hoger dan het wereldgemiddelde.
Dat er uiteindelijk relatief weinig bevestigde besmettingen en overlijdens zijn in China is het gevolg van de verregaande maatregelen die de Chinese regering genomen heeft, zoals de volledige lockdown van Wuhan. Het academisch magazine Science denkt dat er door die maatregelen meer dan 700.000 besmettingen vermeden zijn.
Bovenop de strenge maatregelen heeft de Chinese regering 42.000 medische werkers uit heel het land naar de provincie Hubei gestuurd. In Wuhan zijn twee nieuwe hospitalen en 19 noodhospitalen in recordtempo opgericht, waardoor men ook vermoedelijk besmette personen in quarantaine kon plaatsen en zo de besmettingsketens doorbreken.
8. ‘China heeft de WHO gemanipuleerd zodat het niet de schuld voor de pandemie zou krijgen’
De WHO is een onafhankelijke internationale organisatie met 194 leden. Die valt niet te manipuleren.
In het bestuur van de WHO zit slechts één Chinees – Ren Minghui – die dienst doet als onderdirecteur-generaal voor HIV/AIDS, tuberculose, malaria en verwaarloosde tropische ziekten sinds januari 2016. De 11 ander leden komen uit de VS, Europa en Canada.
Tot de VS hun bijdrage bevroren waren ze – inclusief de vrijwillige bijdragen – de grootste geldschieter van WHO. China was slechts zesde.
Het expertsteam van de WHO bestaat uit gezondheidsspecialisten. Ze hebben veel ervaring met infectieziekten en gaan wetenschappelijk te werk.
Bijna alle lidstaten staan achter Tedros Adhanom Ghebreyesus als directeur-generaal van de WHO. Zeggen dat hij dank zij de Chinese steun verkozen werd is nonsens.
9. ‘China belet Taiwan lid te worden van de WHO en brengt daardoor de gezondheid van de bevolking van Taiwan in gevaar’.
De WHO is een organisatie van landen. Taiwan is internationaal erkend als deel van China en kan dus niet toetreden. Toch steunt China de technologische samenwerking tussen Taiwan en de WHO. Zo heeft Taiwan een kantoor in het kader van de International Health Regulations en heeft het toegang tot alle informatie die de WHO bekend maakt.
Sinds begin 2019 hebben 24 Taiwanese experts deelgenomen aan 16 technologische vergaderingen van de WHO.
Tot 13 April heeft de Chinese Volksrepubliek 127 keer informatie over de epidemie naar Taiwan gestuurd. In januari zijn Taiwanese experts in Wuhan geweest om te praten over behandelingswijzen. Tot 23 april waren er in Taiwan slechts 426 bevestigde gevallen en zes overlijdens.
10. ‘Taiwan heeft op 31 december al de WHO verwittigd dat het virus van mens tot mens kan overgedragen worden, maar de WHO luisterde niet’
Taiwan heeft op 31 december informatie gevraagd aan de Volksrepubliek en dezelfde dag antwoord gekregen. Daarop heeft het bijkomende informatie aan de WHO gevraagd, zonder besmetting van mens tot mens te vermelden. De WHO heeft herhaaldelijk verduidelijkt dat ze van Taiwan geen waarschuwing ontving.
Het eerste bevestigd geval in Taiwan was op 21 januari. Tot dan had het geen clinische ervaring met de ziekte en kon dus zeker niets zinnigs zeggen over besmetting van mens tot mens.
11. ‘China is verantwoordelijk voor de COVID-19 pandemie en moet aan de wereld schadevergoeding betalen’
China is zoals alle andere landen een slachtoffer van het virus. Er is geen wettelijke basis om schadevergoeding te eisen.
De internationale wetgeving houdt een land verantwoordelijk voor schade indien die het gevolg is van een ‘internationale wandaad’, dat betekent een daad die de internationale verplichtingen van dat land schendt. In de strijd tegen de epidemie heeft China tijdig en doeltreffend maatregelen genomen (zie paragraaf 5 in dit artikel) en is zo zijn internationale verplichtingen nagekomen.
De WHO heeft op 30 januari verklaard dat de epidemie een ‘noodtoestand voor de openbare gezondheid vormde die internationaal gevaarlijk was’. China had de WHO al een maand voordien op de hoogte gebracht van de uitbraak. Het had dus duidelijk tijdig gerapporteerd.
12.‘China helpt andere landen in de strijd tegen de epidemie om zijn geopolitieke invloed te versterken’
China helpt landen uit humanitaire overwegingen en ook uit dankbaarheid voor eerder ontvangen hulp bij de uitbraak in China. Het doet dat ook omdat het over waardevolle ervaring met succesvolle bestrijding van het virus beschikt.
Een virus kent geen grenzen. China is ervan overtuigd dat de mensheid een gemeenschappelijke toekomst heeft. Andere landen helpen is ook zichzelf helpen.
13. ‘Alle medische producten uit China zijn nep of van slechte kwaliteit’
Op 2 april heeft de Chinese regering de kwaliteitscontrole van medisch materiaal voor export versterkt. Tot dan volstond het dat medisch materiaal een kwaliteitscertificaat van het land van bestemming had. Dat systeem was fraudegevoelig. De strengere regels voorzien dat leveranciers ook voor de Chinese markt goedgekeurd moeten zijn.
Er zijn ook problemen geweest omdat de Chinese en de buitenlandse normen verschillen. Bovendien moeten sommige types materiaal op de juiste manier gebruikt worden en dat was niet altijd het geval (de keelwissers die in Belgische rusthuizen in de neus gestopt werden zijn een voorbeeld).
14. ‘China gebruikt het virus om de westerse economie te verlammen’
Vorig jaar voerde China voor 17.200 miljard yuan ( 2.200 miljard euro) uit en voor 14.300 miljard yuan in. De uitvoer staat voor 18% van het bnp. De Chinese economie is dus nauw verbonden met de wereldeconomie. Hoe beter de wereldeconomie draait, hoe beter voor China.
15. ‘China heeft zijn markten voor levende wilde dieren heropend’
Sinds 24 februari is er een streng verbod op de illegale handel in wilde dieren en werden maatregelen genomen om het eten van wilde dieren sterk te beperken.
Op de versmarkten die in China heropenen verkoopt men verse groenten, fruit, vlees en vis. Ze zijn niet erg verschillend van markten in Europa.
16. ‘Chinezen kregen het virus omdat ze vleermuizensoep eten’
Chinezen hebben nooit vleermuizen gegeten. De bewering is absurd.
De video op sociale media waarop een Chinees een vleermuis eet is gemaakt van een populaire Chinese reisverslaggever in Palau, een ministaatje in Oceanië in 2016.
Bron: People’s Daily
