
Een Chinese democratie, bestaat die dan? Het kan interessant zijn om eens onbevooroordeeld te luisteren naar wat Chinese ambtenaren en burgers zelf te vertellen hebben over hun democratische ervaringen.
Op 15 maart hield de Communistische Partij van China (CPC) een digitale bijeenkomst met 500 leiders van politieke partijen of organisaties uit 150 landen, met als thema de modernisering van de wereld en de rol van politieke partijen in dat kader. Bij deze gelegenheid lanceerde president Xi Jinping het Global Civilisation Initiative (GCI), een oproep tot wereldwijde samenwerking tussen verschillende beschavingen.
Op het einde van het partijcongres zijn de besluiten goedgekeurd. Over deze besluiten blijkt al maandenlang intensief gediscussieerd met feedback van verschillende niveaus. Het congres zelf bracht slechts minieme veranderingen aan en keurde de tekst met grote meerderheid goed. Het partijblad Renmin Ribao beschrijft het volledige proces.
Het congres van de Chinese Partij van China is weer voorbij, dus is het tijd voor een terugblik. Over het gebeuren zelf en de uitkomsten is al een en ander geschreven. Ik concentreer me hier opnieuw op de westerse berichtgeving. Democratie Dat China een eigen vorm van democratie ontwikkeld heeft is geen nieuw onderwerp op Chinasquare. Ik verwijs o.a. naar mijn uiteenzetting die op Chinese culturele waarden gebaseerd is (de illustratie is ook aan die…
Momenteel gaat de belangrijkste bijeenkomst door van de vijfjarige cyclus van de communistische partij van China. Wat is het 20e Nationale Congres precies? Waarom is deze bijeenkomst dit jaar zo belangrijk? Wie is erbij betrokken en wat doen ze? En, wat schort er aan de berichtgeving van de mainstream media daarover?
Rond iedere nationale vergadering van de Communistische Partij van China (CPC) staan de westerse media vol met verhalen die achtergrondinformatie over China en de CPC aanbieden. Met name in de afgelopen twee jaar zijn die vrijwel uitsluitend negatief. Een terugkerende kreet in deze artikelen is een-partij-stelsel, dit omdat deze organisatie zich ‘partij’ (dang) noemt. Dit is een foute opvatting in de zin dat men de situatie in China op onjuiste wijze met die in Europa…
Het Nederlandse dagblad Trouw publiceerde op 2 oktober een interview met sinoloog Frank Dikötter n.a.v. het verschijnen van de Nederlandse uitgave van zijn jongste boek: China na Mao. Dit interview maakt een farce van de basiswaarden waarop deze krant prat gaat. In deze reactie ga ik niet zozeer in op het boek of de auteur, maar op de manier waarop Trouw hier de onkritische manier waarmee de Europese media heden ten dage met negatieve publicaties over China omgaat voortzet.
De nieuw verkozen regeringsleider van Hongkong, John Lee Ka-chiu, heeft vóór de verkiezingen zijn plannen voor de komende vijf jaar uiteengezet. De nadruk ligt op de aanpak van het chronisch huisvestingsprobleem en het versterken van het bestuur en de welzijnszorg, zonder dat het concurrentievermogen van de stad er onder leidt. Lee deed dit in een toespraak voor verkozenen op lokaal- en districtniveau. Hij legde zijn visie uit in vier hoofdlijnen: een efficiënter bestuur dat de…