Het Nederlandse dagblad Trouw publiceerde op 2 oktober een interview met sinoloog Frank Dikötter n.a.v. het verschijnen van de Nederlandse uitgave van zijn jongste boek: China na Mao. Dit interview maakt een farce van de basiswaarden waarop deze krant prat gaat. In deze reactie ga ik niet zozeer in op het boek of de auteur, maar op de manier waarop Trouw hier de onkritische manier waarmee de Europese media heden ten dage met negatieve publicaties over China omgaat voortzet.
De nieuw verkozen regeringsleider van Hongkong, John Lee Ka-chiu, heeft vóór de verkiezingen zijn plannen voor de komende vijf jaar uiteengezet. De nadruk ligt op de aanpak van het chronisch huisvestingsprobleem en het versterken van het bestuur en de welzijnszorg, zonder dat het concurrentievermogen van de stad er onder leidt. Lee deed dit in een toespraak voor verkozenen op lokaal- en districtniveau. Hij legde zijn visie uit in vier hoofdlijnen: een efficiënter bestuur dat de…
In de partijcomités van de CPC, worden nieuwe, jongere partijsecretarissen en kaderleden benoemd met het oog op het nationale congres 2022.
Wat is echte democratie? Is de belangrijkste vraag niet welke sociale klasse de politieke macht domineert?
Afgelopen weekend hebben meer dan 1,3 miljoen burgers van Hongkong hun stem uitgebracht. De kiezers lieten een sterke voorkeur zien voor vertegenwoordigers die met de rest van China willen werken. Wel was de opkomst laag.
Biedt China met het witboek ‘China, een democratie die werkt’ een remedie tegen het ontstellend gebrek aan kennis over dit onderwerp en diepgewortelde vooroordelen in het Westen?
China heeft met het Witboek ‘Democracy That Works’ haar model van democratie uitgelegd. De publicatie gebeurt precies één week voordat in de VS een zgn. ‘democratie top’ wordt gehouden. BuZa publiceerde een tegenrapport over de malaises van de VS-democrat!e.
Historicus Hugo Van De Voorde beschrijft de transitie van China naar de moderniteit. De mislukte pogingen tijdens de Qing dynastie, de Republiek, de Volksrepubliek van Mao en uiteindelijk de gelukte ‘conservatieve modernisering’ door Deng Xiaoping.
Het hoofdthema is echter niet historisch maar politiek
China wil tegen 2049 een modern, welvarend, socialistisch en democratisch land zijn. In de Chinese optiek is democratie vooral participatief: burgers moeten hun zeg kunnen hebben in de beslissingen, en politici worden afgerekend op hun resultaten. We geven twee recente voorbeelden hoe het land beetje bij beetje in die richting opschuift.
De Chinese democratie, (een integrale volksdemocratie?) tegen het licht gehouden door Chinese en buitenlandse waarnemers.
