Woordentwist in de Mensenrechtenraad van de VN

In de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties heeft Fu Cong, een Chinese diplomaat, gezegd dat landen de mensenrechten niet mogen misbruiken voor een politiek spel. Fu haalde uit naar de VS en naar Japan die, samen met andere landen, China voor vermeende schendingen van de mensenrechten hadden aangeklaagd.

De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties hield in Genève een interactieve dialoog over het jaarlijkse rapport van de Hoge Commissaris van de VN.

VS klaagt aan

mensenrechtenraadDaar hield Keith Harper, de ambassadeur van de Verenigde Staten bij de VN, een toespraak die gericht was tegen China. De Amerikaanse diplomaat sprak namens Australië, Denemarken, Finland, Duitsland, IJsland, Ierland, Japan, Nederland, Noorwegen, Zweden, Het Verenigd Koninkrijk en de VS zelf natuurlijk. Harper beschuldigde China van ‘ontvoeringen van boekhandelaars’, die volgens hem een aantasting waren van het principe van ‘Een land, Twee Systemen’. Hij hekelde de bekentenissen op televisie en was van oordeel dat de mensenrechtensituatie in China zorgwekkend is verslechterd.

China slaat terug

Hierop reageerde Fu Cong, de tweede permanente vertegenwoordiger van China bij de VN in Genève in felle bewoordingen. Hij vond het politiseren van de mensenrechten een ondermijning van de geloofwaardigheid en het gezag van de internationale mechanismen ter zake. Fu stelde dat nationale regeringen de voornaamste kracht moeten zijn om de ontwikkeling van de mensenrechten op gang te houden en vroeg de Hoge Commissaris zich te onthouden van subjectieve en niet feitelijk onderbouwde commentaren. Fu vervolgde: ‘China is een land geregeerd volgens de wet. Misdaadbestrijding valt onder onze rechterlijke soevereiniteit’. De Chinese diplomaat zei dat de VS en Japan de hand in eigen boezem moesten steken in plaats van zich, onder het mom van mensenrechten, te bemoeien met de interne aangelegenheden van andere staten. Als voorbeelden van zorgwekkende verschijnselen betreffende die landen noemde hij het misbruik van gevangenissen, het racisme, het geweld en de afluisterschandalen in de VS en wat het leger van dat land in het buitenland uitvoert: Guantanamo en drones-aanvallen met onschuldige burgerslachtoffers. Japan kreeg een veeg uit de pan vanwege de kwestie van de gedwongen prostitutie tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Xinhua, South China Morning Post

Print Friendly, PDF & Email

24 comments for “Woordentwist in de Mensenrechtenraad van de VN

  1. Dit noemen we in Nederland ‘jij bakken’. Je verwerpt kritiek op basis van dat de ander ook foute dingen doet.
    Ik vind de houding van een aantal Westerse landen aanmatigend op dit onderwerp. Vanwege precies de voorbeelden die China noemt.
    Maar: dat verschaft geen legitimiteit om in eigen land (lees: China zelf) de situatie te verslechteren.

  2. In China zeggen ze: 贼喊捉贼 een dief die roept: “houd de dief!” Ik laat even in het midden hoeveel dieven er in dit geval zijn en wie er de geniepigste is…
    Maar als we alles in perspectief bekijken en de westerse beweringen voor waar nemen (want ze zijn niet echt bewezen!), wil ik dolgraag elke dag ontvoerd worden en bekentenissen afleggen. Veel liever dan opgejaagd en gedood te worden door een Amerikaanse drone of in Guantanamo te moeten vol met racisme, geweld en afluisterpraktijken.
    Het westerse concept rond universele mensenrechten rammelt gewoon langs alle kanten. Neem dat ‘universele’ (altijd en overal) weg en werk samen naar een betere wereld!

  3. Hi Lok,
    Het ge-“en dat dan?” van je begint voorspelbaar en slaapverwekkend te worden. Kom eens met een aardig inzicht.
    On topic,
    De stoerdoenerij van China met het ontvoeren van boekhandelaren en de geforceerde bekentenissen heeft misschien zijn nut voor de interne krachten, maar drukt China in het externe spel onherroepelijk in het defensief.
    Prijsschieten voor de States en Japan en een Chinese diplomaat die uit arren moede gaat “ja maar jullie dan”-en
    Als China iets aan z’n soft power wil doen helpt het niet om mensen op tv te paraderen met bekentenissen, en daarmee is alles gezegd.

  4. Ik denk dat niemand aangeproken voelt om tinus hier te entertainen. Tinussen van deze wereld horen graag dingen die ze graag willen horen en sluiten hun ogen en oren voor de andere waarheid.
    Dat China extern in het defensief geduwd is, kan ik helaas niet beamen. Het aantal veroordelingen door de VN-Mensenrechtenraad is gemakkelijk op te zoeken, zelfs met de ‘één-muisklik-en-vijf-minuten-onderzoek-methode’. Het aantal veroordelingen van de westerse wereld is meer dan de rest van de wereld samen.
    “en daarmee is alles gezegd”
    … gezegd over de armoede in Australië, Denemarken, Finland, Duitsland, IJsland, Ierland, Japan, Nederland, Noorwegen, Zweden, Het Verenigd Koninkrijk en de VS omdat ze geen spiegel voor zichzelf willen aanschaffen.
    Opbouwende kritiek met constructieve oplossingen wordt geapprecieerd door China. Op destructieve kritiek door de beste stuurmannen aan wal wordt een spiegel als antwoord gegeven.

  5. Projecteren zegt meer over jezelf Lok, dan over de ander.
    Nogmaals on topic:
    Het is een waarheid als een koe dat de soft power van China bepaald niet sterk ontwikkeld is.
    Wie daaraan twijfelt kan zich de vraag stellen hoeveel bondgenoten China heeft.
    In plaats van dat verstandig wordt gekeken of de interne strapatsen misschien in de weg staan aan respect van de buren, wordt de bal teruggekaatst.
    Tu quoque heet deze drogreden die China van stal haalt. In de wereld van de internationale diplomatie sta je niet in hoog aanzien als je met tu quoque’s komt aanzetten.
    Bij een zeker persoon op dit forum valt eveneens een voorliefde voor de tu quoque te bespeuren. We noemen verder geen namen, maar alleen op deze draad zijn er al meerdere voorbeelden van.

  6. De logica van tu quoque is geldig als de beschuldigde partij de beschuldiging niet erkent en er niets aan doet. Op dit forum komen ook erkenningen van mistoestanden in China aan bod en we zien dat er effectief werk wordt gemaakt van de mistoestanden.
    China wil juist geen juridische bondgenootschap aangaan. Zo kan het land een onafhankelijke koers varen en oordelen naar objectiviteit. Dit is een bewuste keuze om niet voor het westerse conflictmodel te kiezen. Om te oordelen of China vrienden heeft, gebruikt het land een ander criterium. In hoeveel landen is China niet welkom? Nergens in de wereld is er een meerderheid van de burgers waar Chinezen niet welkom zijn. Zelfs in aartsvijand Japan worden Chinese toeristen met open armen ontvangen. Die trend wordt steeds sterker.
    Discussies over mensenrechten zijn verkeerd omdat het concept zelf ter discussie staat. Ze sporen aan om partijen tegen elkaar op te zetten. Hoog tijd voor een Ethische Raad van de VN die gebaseerd is op harmonie!

  7. Schitterend China slaat terug, meteen raak en het ziet ernaar uit dat ze nog moeten bekomen. Er gebeuren ergere dinges op de wereld dan te staan preken over mensenrechten, dinges zoals plunderingen in het Midden Oosten en dit alles in naam van democratie in vrijheid. Stelen van zwarte goud(olie) op andermans territorium(schending soevereiniteit van betrokken landen). Landen dwingen hun olie te verhandelen in dollar en dit alles in het belang van het voortbestaan van dollar als wereldreservemunt.
    Zou het kunnen dat Westerse regeringsleiders ( + media) preken over mensenrechten om hun eigen falende buitenlandse beleid te verdoezelen?

  8. En als we dan toch zo bezorgd zijn over mensenrechten, waarom zit Bradley Maning nog steeds achter tralies? Waarom mag Edward Snowden niet terugkeren naar zijn familie zonder opgepakt te worden? Hilarisch aan dit verhaal is dat Russische president – jawel u leest het goed- Poetin ontfermt zich over het lot van Snowden. En hoe komt het dat het dossier Jullian Assange – na het verlaten van ambassade – doelbewust zo weinig media aandacht kreeg? Het is bedroevend om vast te stellen dat onze helden door zowel de media als politieke elite in de steek worden gelaten.

  9. 1. Hierboven is uitgelegd dat de jij-bak logica over China technisch niet voldoet aan de vereisten.
    2. De autoriteit van de spreker is een essentiële voorwaarde in een discussie. Als hij/zij de legitimiteit niet (meer) heeft, verliest die persoon alle geloofwaardigheid. Alleen naïevelingen en ‘kommaneukers’ vechten dit argument aan. Hoe geloofwaardig is bijv. een seriemoordenaar die preekt over intermenselijkheid?
    3. In westerse opmerkingen/beschuldigingen zit er vaak een verborgen boodschap die luidt: China deugt niet, kijk naar ons, wij zijn het voorbeeld. Zulke beschuldigingen schreeuwen om met het ‘lichtend voorbeeld’ te vergelijken.
    4. In een dialoog zijn de leden gelijkwaardig. Elk lid is zowel rechter als partij. Een discussie moet in zijn geheel bekeken worden en de focus gelegd worden op de excessen, niet op de details. Enkel ‘kommaneukers’ hebben moeite met deze werkwijze.

  10. Het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft ondertussen ook gereageerd. Het gaat hier over interne zaken en is een zaak van de justitie. Het roept op om het conflictmodel te verlaten en het te ruilen voor een samenwerkingsmodel.
    Mijn interpretatie:
    Rechten gaan ervan uit dat de mens/staat van nature slecht is: deze visie heeft als doel het beperken van het kwade. Ethiek (deugd) benadrukt het positivisme in de mens/staat: Het streeft naar een verbetering van de situatie. Een situatie kan altijd beter, maar het kwade kan nooit geheel uitgeroeid worden.
    Opbouwende kritiek is gebaseerd op feiten waarbij er rekening wordt gehouden met het perspectief van de betrokkene. Destructieve kritiek is gebaseerd op ongefundeerde geruchten waarbij er enkel rekening gehouden wordt met gevoelens van de rumoerzaaier.

  11. Dit weekend zijn de tu quoque’s bij chinasquare in de aanbieding: drie voor de prijs van één.
    Zelfs de listige Finnen en Zweden verdienen een veeg uit de pan!
    Nog even de tu quoque in een notendop:
    A zegt: B doet X en X is verkeerd
    B riposteert met: ja, maar A doet Y en Y is schandelijk
    Echter…
    X kan alleen worden weerlegd…door X te weerleggen. Niet door A aan te vallen. En evenmin door de aandacht naar Y te verschuiven.
    Hypocrisie en de tu quoque gaan dan ook hand in hand: want het gaat B niet zozeer om Y als wel om het afleiden van X.

  12. Er moet nog een reactie verschijnen tussen #20010 en #20055. Soms loont het de moeite om iets langer dan vijf minuten na te denken en tussen de lijntjes te lezen (hier mag je het echt letterlijk bekijken). Als je iets niet begrijpt, moet je gewoon vragen.
    Tinus heeft nog niet opgemerkt dat hij zelf heeft bezondigt aan een tu quoque met de opmerking over het projecteren. Het is een variant van “Wat je zegt, ben je zelf!”
    Schoolse kennis over tu quoque zal de discussie niet vooruit helpen. Cynisme evenmin.

  13. De reactie tussen #20010 en #20055 is intussen gepubliceerd.
    Ze was geplaatst op 12 maart om 11:55.
    Onze excuses voor het (technische) foutje dat blijkbaar is gemaakt (en nu dus goedgemaakt).

  14. Hier kan de reactie van het ministerie van Buitenlandse Zaken, waar Lok naar verwijst, worden gelezen. http://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/xwfw_665399/s2510_665401/t1347202.shtml
    De Chinese regering legt uit dat de zaken aangaande individuele personen, die de VS en andere landen hebben aangegrepen, rechtszaken zijn. Zij vindt het onaanvaardbaar dat buitenlandse regeringen zich mengen in de binnenlandse aangelegenheden en in de rechtspraak van China. Bovendien ziet de Chinese overheid de Amerikaanse beschuldigingen ook als een ingreep in de rechtsgang zelf, rechtsgang die verloopt volgens de principes van de Chinese rechtsstaat.
    Daarnaast gaat Beijing wel degelijk in tegen wat de Amerikaanse diplomaat in de VN-Raad voor de Mensenrechten heeft gezegd over de staat van de mensenrechten in China. Het land erkent dat er op dit terrein onvolkomenheden zijn (zoals in elk land), maar is van oordeel dat er ook grote vooruitgang wordt geboekt. Beijing wijst er vooral op dat elk land het recht heeft om de mensenrechten te verbeteren op basis van zijn eigen omstandigheden en van de behoeften van zijn eigen bevolking. China eist dat recht in elk geval op.
    Met dit deel van de verklaring doet de Chinese overheid meer dan ze naar haar eigen mening hoeft te doen. Het zou niet nodig moeten zijn dat een lid van de Mensenrechtenraad zich moet verantwoorden omdat andere leden uit zijn op confrontatie en de kwestie van de mensenrechten misbruiken in een politiek spel. De betrokken landen krijgen de raad om China’s voorbeeld te volgen, d.w.z. ook goed na te denken over hun eigen problemen en daarvoor naar oplossingen te zoeken.

  15. Ik heb een gezond wantrouwen tegen alle grootmachten. Of het nou de Hollanders zijn in de 17e eeuw, de Fransen in in de 18e, de Engelsen in de 19e, de Amerikanen in de 20e of de Chinezen in de 21e eeuw zijn. Ze (mis)bruiken andere landen en ze kunnen dat juist omdat ze grootmacht zijn.
    Een weerlegging van de zaken die Harper noemt zie ik in geen een reactie, ook niet in de officiële zoals genoemd wordt door Dirk.
    In concreto:
    1. De USA kan China niet verwijten dat er geheime, “zwarte” gevangenissen zijn, zolang ze zelf met Guantanomo Bay zitten;
    2. China kan de US niet verwijten dat er slachtoffers vallen vanwege raciaal beleid terwijl ze zelf met de zelfverbrandingen van Tibetaanse monniken zitten
    3. De USA kan China niet verwijten dat ze Liu Xiaobo in de gevangenis hebben gezet terwijl ze zelf Manning vast hebben zitten
    4. China kan de USA niet verwijten dat ze Edward Snowden vervolgen terwijl ze zelf advocaten oppakken.

  16. @Huub,
    Ik deel je (gezonde) wantrouwen tegen de grootmachten.
    De tragiek van de tu quoque is dat het een makkelijke manier is om de eigen tekortkomingen te neutraliseren. Je wijst gewoon op de tekortkomingen van de ander, de ander wijst op jouw tekortkomingen en presto, niks verandert.
    Jammer dat sommigen op dit forum een voorliefde voor de tu quoque hebben, want je slaat er een discussie mee dood. Immers, je “mag” niks zeggen, omdat de ander bla bla bla….
    @Lok,
    Even teruglezen, graag. Waar ik op 11 maart om 21.17 een opmerking plaats over jouw berichten (lees: dus niet op de persoon gericht maar op wat je zegt)…
    riposteer jij op 12 maart om 8:57 over de “tinussen van deze wereld”, waarmee je op de man speelt.
    Aangezien je mij niet kent, maar je niettemin jezelf een opvatting permitteert over mijn denkwereld, doet dat sterk denken aan projectie.
    Niks geen tu quoque van mijn kant dus.

  17. Laatste punt, en dan even serieus:
    Als de schoolse kennis van de tu quoque de discussie niet verder zal helpen geldt dit zeker voor het gebruik van de tu quoque.
    Het zou dit forum ten goede komen als de tu quoque niet meer wordt gebruikt.
    Groet,

  18. De beredenering van Huub is geheel aannemelijk in de westerse wereld. Het enige juiste antwoord hierop is: “Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.” Rechten gaan ervan uit dat de mens/staat van nature zondig is. Enkel de onberispelijke autoriteit heeft recht van spreken. Maar zelfs Jezus (de enige mens zonder zonde) heeft de steen niet opgepakt.
    In een samenwerkingsmodel heeft (in principe) iedereen recht van spreken, niet om de ander te verwijten, maar wel om voorstellen te formuleren voor verbetering rekening houdend met de situatie. Hierboven is het verschil uitgelegd tussen destructieve kritiek (westers conflictmodel) en opbouwende kritiek (samenwerkingsmodel).
    P.S. Niet enkel grootmachten zijn ‘zondig’, kleine(re) landen ook!

  19. Het hoofdkenmerk van een tu quoque is dat de beschuldigde de (gefundeerde) bewering niet erkent en/of er niet op ingaat. In plaats daarvan kaatst hij met een ander al dan niet gefundeerde bewering terug. Over de intenties kan alleen tinus weten, maar technisch gezien zijn reacties #20010 en #20104 vormen van tu quoques.
    Belangrijker is dat er ingegaan wordt op argumenten van anderen. Andermans argumenten straal negeren, is zich de ogen en oren afsluiten voor de andere waarheid. Voordat er valabele tegenargumenten zijn, kan de spiegeltactiek niet gelijkgesteld worden met een tu quoque en dit bannen uit discussies. Argument 4 is trouwens een essentieel element in een cultuurrelavistische analyse.
    Zelfs in sommige gevallen kan een tu quoque valabel zijn in de beargumentering. De aanklacht van bijv. een te hoge kindersterfte in een straatarm land door een welvarend land, kan beargumenteerd worden dat ook in het welvarend land kindersterfte is.

  20. Weinigen zullen hier moeite hebben omdat we weten dat kindersterfte sterk afhankelijk is van economische welvaart. Hetzelfde geldt voor de mensenrechtensituatie die sterk afhankelijk is van welvaart en politieke stabiliteit.
    Het verbod op de spiegeltactiek bevoordeelt slechts een groep, nl. zij die de ogen de oren sluiten voor de andere waarheid en graag als rechter spelen. Niemand komt naar hier om bij de ander in de gunst te komen, wel om gedachten uit te wisselen gebaseerd op gefundeerde argumenten. Ruzies horen daar soms bij. Iemand benoemen bij naam of het zo omschrijven dat het duidelijk is over wie het gaat, in het enkelvoud of in het meervoud, zijn slechts varianten om iemand aan te spreken. Tijdens ruzies komen meningen naar boven die anders nooit uitgesproken worden. Wij zijn allemaal volwassen genoeg om dit te relativeren als het op een beschaafde manier gebeurt.

  21. @Huub De Chinese regering gaat wel degelijk in op bepaalde kritieken. Over de boekverkopers en over de zogenaamde mensenrechtenadvocaten heeft ze gezegd dat de kritiek ongefundeerd is omdat in deze zaken de soevereine Chinese rechtspraak is toegepast, in het kader van de Chinese rechtsstaat, die een ander karakter heeft dan bijvoorbeeld de Amerikaanse. Over de mensenrechten zegt Beijing dat het zich bewust is van tekortkomingen en die onvolkomenheden heel goed kent, maar dat het vindt dat de vooruitgang niet te ontkennen valt.
    Verder bewijst Beijing vaak genoeg in de praktijk dat het openstaat voor adviezen en wil samenwerken en leren van anderen, maar de Chinese regering behoudt zich met reden het recht voor de mensenrechtensituatie in China uiteindelijk zelf te beoordelen en te verbeteren.
    Het zal natuurlijk nooit genoeg zijn voor landen, instellingen en personen die niet in oplossingen en vooruitgang geïnteresseerd zijn, maar die hun kritieken en zogenaamde adviezen naar voren brengen om de confrontatie met China aan te gaan. Voor bepaalde landen is die confrontatie een middel om China in te perken en de ideologische basis voor een koude of zelfs mogelijke warme oorlog met dat land. Voor alle duidelijkheid: een dergelijke kwade wil veronderstellen wij niet bij deelnemers aan de discussies op ChinaSquare.
    @Tinus Sommige lezers verschillen regelmatig van mening, de debatten houdt de partijen scherp. In de verklaring over de website kan je onder andere lezen: ‘de redactie … bewaakt de inbreng op zakelijke en opbouwende kritiek’. Het klopt niet dat de deelnemers ‘elkaar iets verbieden te zeggen’. De debatten moeten hoofdzakelijk over China gaan, maar een vergelijking met andere landen is aanvaardbaar en in een aantal gevallen zinvol. Zodra deelnemers aan forums op deze website de grenzen duidelijk overschrijden merkt u het wel aan het ingrijpen door de redactie.

  22. Het uitwisselen van beschuldigingen op internationale fora lijkt me vooral een politieke show voor de eigen galerij. Het gebruik van die fora om samen aan de mensenrechten te werken lijkt me zinniger, maar is het vandaag haalbaar?
    Wat me opvalt in de episode is dat de Westerse diplomaten China blijven aanvallen op de ‘ontvoering’ van de boekhandelaars. Volgens alle bekende gegevens zijn die boekhandelaars uit eigen beweging en clandestien naar het vasteland getrokken om daar in het geniep boeken te verspreiden, en zijn ze daarbij gearresteerd. Men kan die arrestatie onterecht vinden, maar ik zie niet in hoe men over ontvoering kan spreken en evenmin over inmenging van het vasteland in de rechtspraak van Hongkong.

  23. Via Dirk aan allen, en een beetje off topic.
    Ik discussieer regelmatig mee hier op Chinasquare. Discussies gaan af en toe op het scherp van de snee. En dan vallen er wel eens onbezonnen woorden. Ik ben ook al ter correctie geroepen door de redactie. Maar dat ging op een heel faire en terechte manier.
    Ik hoop dat de mensen die mee-discussieren, ‘iets’ hebben met China en dat de kritiek die je eventueel hebt op het land niet je interesse voor land en volk overschaduwt.
    Woensdag vertrek ik weer naar China, ik ontmoet daar vrienden, we gaan feestavonden hebben. Met te veel baijiu. Als we dan toch kritiek willen hebben op China, waarom noemt dan niemand ooit die baijiu? Het smaakt vies, je krijgt er hoofdpijn van en je moet het toch drinken….
    Ik had vantevoren gezegd dat het off topic was, ik hoop dat de redactie het laat staan 🙂

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *