Tijdens de openingszitting van het parlement van Hongkong, de Legislative Council (LEGCO), waren er zware incidenten zowel met localisten als met pandemocraten.
Het onlangs in Hongkong verkozen parlement, LEGCO, kwam voor het eerst bijeen. Zeven nieuwe leden die als ‘localisten’ bekend staan voerden actie door van hun eedaflegging een karikatuur te maken. Bij de verkiezing van de voorzitter verlieten dan weer alle ‘pandemocraten’, leden van de traditionele oppositiegroepen, de zaal. De meerderheid verkoos haar kandidaat uiteindelijk met 38 tegen nul stemmen. Uiteraard toonden de vertegenwoordigers van de meerderheid en de stadsregering zich zeer verontwaardigd. Zij zien de rellen als misbruik van een plechtige ceremonie voor politieke propaganda.
Performance van separatisten
De ‘localisten’ zijn radicale nationalisten van Hongkong. Sommigen onder hen schuwen een racistische propaganda tegen de Chinezen van het vasteland niet. Sinds kort komen ze openlijk uit voor hun streven naar onafhankelijkheid. Bij hun eedaflegging zwaaiden localisten met een spandoek ‘Hongkong is China niet’. Hun eed werd ongeldig verklaard, want in de tekst staat expliciet dat Hongkong deel uitmaakt van de Volksrepubliek China en dat weigerden ze te zeggen. Twee localisten spraken ‘China’ uit als ‘Shina’, een vernederende term die de Japanse bezetters gebruikten tijdens de tweede wereldoorlog. Een van hen, Yau Wai-ching, wilde trouw zweren aan ‘the People’s Refucking‘. Drie localisten van wie de eed ongeldig is verklaard, zijn zolang ze zich niet in orde stellen, uitgesloten van deelname aan het parlement. Vier andere localisten voegden tekst toe aan de eed, maar kregen geen sanctie.
Protest van ouderwetse democraten
Bij de verkiezing voor een LEGCO-voorzitter protesteerden de pandemocraten. De kandidaat van de pro-Chinese meerderheid, Andrew Leung, bezat de Britse nationaliteit en zou dus onverkiesbaar zijn. Maar hij had intussen verzaakt aan die nationaliteit en kon dat met een officieel Brits document aantonen. De pandemocraten vroegen uitstel van de verkiezingen om de zaak verder te onderzoeken. Toen dat niet gebeurde verlieten ze samen met de localisten de zaal. De meerderheid verkoos uiteindelijk haar voorzitter met 38 van de 70 stemmen, en nul tegenstemmen.
Polarisering
Een en ander wijst op radicalisering van een deel der jongeren in Hongkong en polarisering van de maatschappij in pro en contra Beijing. De achtergrond en voedingsbodem zijn de vertragende economie van Hongkong, het ultraliberaal bestuur en de grote ongelijkheid. De toegenomen koopkracht van de Chinezen van het vasteland die Hongkong bezoeken zou ook tot prijsstijgingen leiden. Volgens een onderzoek van de Chinese University of Hong Kong zou 57% van de Hongkongers tussen 18 en 30 jaar de stad willen verlaten als ze zouden kunnen. Het ging om een peiling onder 700 inwoners van boven de 18. Van al deze respondenten zou 40% weg willen. Een aantal van hen ook vanwege de polarisering die vooral door de tegenstanders van Beijing is teweeggebracht. Ter relativering: maar 10% heeft ook concrete stappen gezet om te emigreren en de daadwerkelijke emigratie neemt niet toe.
Persconferentie achteraf door vertegenwoordigers meerderheidspartijen
Hongkong is volgens de grondwet een speciale administratieve regio. Gedurende 50 jaar geniet het van een grote mate van lokale autonomie. Dat betekent dat Beijing niet kan/mag tussenkomen in de interne tegenstellingen of de liberale politiek bijsturen. Maar de grondwet van Hongkong zegt ook dat het deel uitmaakt van de Volksrepubliek. Openlijk streven naar onafhankelijkheid ondermijnt het evenwicht waarin het speciale statuut van Hongkong voorziet.
Uitstraling
Economisch is de toekomst van Hongkong zonder de steun van Beijing weinig rooskleurig. De regering van Hongkong moet daar rekening mee houden. Anderzijds probeert de regering in Beijing geen signalen te geven die de polarisering in Hongkong kunnen verergeren.
Het negatieve effect van onrust in Hongkong op de publieke opinie in Taiwan is een ander aspect dat de aandacht van Beijing heeft.
Deze week bezocht premier Li de andere speciale administratieve zone, Macau. De goede relaties tussen Macau en het vasteland werden in de media breed uitgesmeerd.
Bronnen: BBC, SCMP, China Daily, Guardian
Taiwan en HK kijken nog steeds neer op het vasteland. Een overheersing door en een gehoorzaamheid aan één in hun ogen minderwaardige macht is moeilijk verteerbaar voor sommigen. Macau was altijd het kleine broertje geweest van HK, maar kon nooit ergens in uitblinken. Daardoor hebben de inwoners van Macau nooit een superioriteitsgevoel gehad tegenover het vasteland. Sinds de hereniging daalde de criminaliteit spectaculair, bloeide de welvaart dankzij de gokindustrie en begint er een diversificatie van de economie.
Samenwerking leidt tot winst en confrontatie leidt tot verlies voor alle partijen. De potentiële winst en verlies is het grootst voor de zwakkere partij. In deze materie zijn Taiwan, HK en Macau de zwakkere partijen. In Taiwan en HK heeft men veel last van de ‘dikke nek’ en dat is niet bevorderlijk voor samenwerking. Het is dus wachten tot het dikke-nek-fenomeen uitgeroeid is. En dat is op zijn beurt deels het gevolg van de verwezenlijking van de Chinese Droom.