De maatschappij die het elektriciteitsnet in Tibet beheert heeft een bijzondere erkenning gekregen voor haar bijdrage aan de armoedebestrijding.
Op 25 februari is in Beijing een grote ceremonie gehouden om de uitroeiïng van de absolute armoede te vieren. Bij die gelegenheid kreeg ook State Grid Tibet Electric Power Company een bijzondere vermelding voor haar verdiensten. Het staatsbedrijf beheert het elektriciteitsnet in de autonome regio Tibet.
Sinds 2016 heeft de State Grid Tibet Electric Power Company voor bijna 50 miljard yuan ( 6,2 miljard euro) geïnvesteerd in de uitbouw en verbetering van het net in Tibet. Dat komt neer op ongeveer 1.800 euro voor elk van de 3,5 miljoen inwoners.
Meer dan 100.000 arbeiders waren betrokken bij de werken die in een onherbergzame omgeving moesten gebeuren. Vier grote projecten zijn gerealiseerd. Het Tbetaanse elektriciteitsnet is in het noorden verbonden met dat van de buurprovincie Qinghai. In het westen is verbinding gemaakt met het net van de provincie Sichuan. In het centrale deel van Tibet zijn alle deelnetten verbonden. En als sluitstuk is ook Ngari, de meest westelijke prefectuur van Tibet, met de rest van het net verbonden. Ngari beslaat tien maal de oppervlakte van België en telt minder dan 100.000 inwoners. Daardoor hebben de Tibetaanse gezinnen nu een stabiele elektriciteitsvoorziening, wat naast meer comfort ook meer mogelijkheden biedt om de armoede af te schudden.
Er werd bijna anderhalf miljoen keer een beroep gedaan op lokale arbeidskrachten. Die verwierven in totaal 1,32 miljard yuan (165 miljoen euro) loon.
Sluitstuk Ngari
De aansluiting van het Ngari-net heeft 7,4 miljard yuan (925 miljoen euro) gekost. Einde 2020 waren de werken voltooid. Onderweg werden de laatste 16 arrondissementen van de 74 in heel Tibet verbonden met het nationaal net. In die 16 arrondissementen leven 380.000 boeren en herders.
Door het ontbreken van een centraal netwerk was de elektriciteitsvoorziening in Ngari weinig betrouwbaar. Dat was een hinderpaal voor de ontwikkeling van het tourisme en van nijverheid.
Zo was het normaal dat in hotels ‘s nachts de elektriciteit regelmatig afgesloten werd. In het arrondissement Saga, een verkeersknooppunt langs de weg van Shigatse naar Ngari, hing men volledig af van elektriciteit uit weinig stabiele waterkracht. De hotels waren er verplicht een noodgenerator te voorzien. Dat bracht extra kosten mee van duizend à tweeduizend yuan per dag en was een handicap voor het toerisme. De interconnectie heeft dit opgelost.
Een ander voorbeeld is de tsampa fabriek in het dorp Rutog in Ngari. Tsampa wordt gemaakt van meel van geroosterde gerst. Doordat er nu een stabiele stroomvoorziening is, kan het hele productieproces, tot en met het verpakken, met elektrische machines gebeuren. De productie is verhoogd, de kostprijs verlaagd. In dit atelier, een fabriek van lokale wierook en een wolverwerkingsbedrijf werken alles bijeen ook een dertigtal lokale personen met een lichamelijke handicap of die afkomstig zijn uit een arm gezin.
Bron: People’s Daily.
