Een van de waarden die de ‘CPC Xi Jinping-style’ verwerpt voor China, is de westerse interpretatie van vrije meningsuiting in de media. China en het Westen zien allebei een andere rol weggelegd voor de journalistiek. Hoe verhouden de twee opvattingen zich tegenover partijdigheid en objectiviteit
Auteur: Dirk Nimmegeers
China en de media (2 delen)
We proberen in Deel 1 “China en de Pers, leven in de drukkerij” in grote lijnen een portret te schetsen van recente ontwikkelingen, om dan in Deel 2 “China en de rol van de Media” stellingen te lanceren, die misschien tot nadenken of tot debat prikkelen.
Staatsmedia : ‘eenheid en respect tegen terrorisme’.
De Chinese staatsmedia geven veel commentaar bij de aanslagen in Parijs. Uiteraard worden de moorden onvoorwaardelijk veroordeeld en toont men medeleven met de slachtoffers van het terrorisme. De standpunten van Chinese journalisten en experts gaan echter een stap verder.
De besluiten van het Centraal Comité over de rechtsstaat (oktober 2014)
Zoals bekend heeft het 18e Centraal Comité van de Communistische Partij van China, in zijn 4e plenaire zitting bijeen, op 23 oktober een communiqué uitgegeven. De tekst bevat de genomen besluiten om de socialistische rechtsstaat versneld verder te ontwikkelen. Hierna volgt een ingekorte Nederlandse versie van de (onofficiële) Engelse vertaling.
Een andere rechtsstaat is mogelijk? (upd)
Het Centraal Comité van de communistische partij hield zijn jaarlijkse algemene vergadering. Het centrale thema was ‘de rechtsstaat in China’. Het zou kunnen dat dit vierde partijplenum even belangrijk is voor het koers die het land zal inslaan in de komende jaren als het derde plenum van vorig jaar, dat vooral over de economie ging.
China reikt de hand aan andere landen, te beginnen in Azië
China ontvangt de APEC en zal zijn buitenlandbeleid promoten: economische ontwikkeling voor en door vrede, plus multipolariteit.
Dingen die ze je niet vertellen over Occupy Hongkong (upd)
Occupy wil in Hongkong de zaak laten escaleren: als bestuurder CY Leung vanavond niet is opgestapt zullen ze regeringsgebouwen bezetten. Dat zal een stap zijn waarmee ze met hun acties die nu al illegaal zijn (de demonstraties waren verboden) de grens van het toelaatbare voor de regering beslist overschrijden. Een ramp zou het gevolg zijn.
De zaak Zhou Yongkang, een week later
De onthulling van het onderzoek naar Zhou Yongkang is meer dan een week oud. Zijn er al spectaculaire nieuwe feiten of ontwikkelingen te melden? Niet echt, wel een paar opmerkelijke aankondigingen en uitspraken.We zetten ze op een rij en kijken ernaar met een enigszins kritische blik.
China heeft verdraaid goede redenen om zich te verweren tegen inmenging
Op 21 juni schrijft Jan van der Putten in de Nederlandse Volkskrant dat het Westen zich steeds slaafser opstelt tegenover China, uit angst voor strafmaatregelen. Zijn stuk ‘We zijn te lief tegen China’, mondt uit in een luidkeelse aansporing tot ‘westerse solidariteit’. Achter dit soort oproepen gloort de hoop om de opkomst van het Rijk van het Midden alsnog tegen te houden. Een opiniestuk in antwoord op dat van de Nederlandse journalist op Geledraak.nl en ChinaSquare.be
Nooit meer Tian’anmen ’89
(Opiniestuk*) In het voorjaar van 1989 werd er in China massaal actie gevoerd. Een deel van de demonstranten wilde van de onrust gebruik maken om het hele maatschappelijke systeem op losse schroeven te zetten, iets wat in andere socialistische staten later dat jaar effectief zou gebeuren. Er volgde een bloedige confrontatie tussen onverzettelijke activisten en het leger in Beijing. De politieke leiders hebben sindsdien tot elke prijs een herhaling willen voorkomen en zijn daarin geslaagd.…