Op het recente plenum van het Centraal Comité van de Communistische Partij van China (CPC) is een resolutie over de geschiedenis van de partij aangenomen. Dat is nog maar de derde keer in haar honderdjarig bestaan. Reden om er op in te gaan.
Commentaar van Christophe Trontin bij twee Franse boeken, Het al wat oudere ‘La souplesse du dragon’ van Cyrille Javary en het onlangs verschenen ‘Rouge Vif’ van Alice Ekman.
‘China is niet langer communistisch. Maar zou dat niet het grootste misverstand van onze tijd zijn?’ Een recensie van een boek van A. Ekman
Een tot dossier uitgebreide versie voor studie staat in de rechter kolom
Rouge vif, l’idéal communiste chinois
(Dossier naar aanleiding van de studie van een boek van Alice Ekman)
Is China kapitalistisch? Is het doek gevallen over China? De auteurs van “La Chine est-elle capitaliste?”, Herrera en Long, bestrijden dat.
In de zomer van 1921 richtte een tiental progressieve intellectuelen de Communistische Partij van China (CPC) op. Dat wordt in China deze zomer plechtig herdacht. De stichters hadden drie jaar eerder geageerd in de 4 Mei-beweging tegen het toenmalige corrupte maatschappijsysteem. Ze waren tot het besluit gekomen dat het marxisme China meer te bieden zou hebben dan westerse theorieën over democratie. De Oktoberrevolutie in de pas ontstane Sovjet-Unie was hun grote inspiratiebron. Vandaag, 98 jaar…
Xi Jinping heeft met nadruk laten weten hoe belangrijk hij de studie van het Communistisch Manifest vindt. Afgelopen maandag hield de secretaris-generaal van de Communistische Partij van China (CPC) hierover een uiteenzetting voor zijn collega’s van het Politiek Bureau. Correct en krachtig De belangrijkste politieke leiders van China hebben regelmatig groepsdiscussies en studiesessies, net zoals de kaderleden op lagere niveaus. Waarom moeten zij het Communistisch Manifest telkens weer bestuderen? Volgens Xi kan je dan doorgronden…
Wie de Chinese politiek met aandacht volgt zal willen weten wat de ware aard is van het systeem. Is de Volksrepubliek in 2017 socialistisch, links, of zelfs maar enigszins progressief? Spreken we in China van staatskapitalisme, ontluikende democratie, een autoritair regime of progressief nationalisme? Zien we er eerder een modern confucianisme ontstaan, zoals enkele waarnemers in en buiten China denken? Of moeten we het onderdeel ‘socialisme’ in de formule ‘socialisme met Chinese kenmerken’ wel degelijk…
