Buitenlandse betrekkingen, buitenlandse handel, internationale organisaties
In een artikel ‘What Does China Want?’ betwisten vooraanstaande academici in een toonaangevend Amerikaans tijdschrift de heersende opvatting dat China wereldwijde hegemonie nastreeft en stellen vragen bij de vijandige politiek van de VS tegenover dat land. Een samenvatting.
Tijdens de 80e verjaardag van de overwinning op het fascisme in China en buurlanden worden lessen voor oorlog en vrede nu getrokken.
De SCO Top in Tianjin was reeds voorbij voordat je alle voorpublicaties had kunnen lezen. Ook het bestuderen van de meest relevante napublicaties is een bijna onmogelijke opgave. Dit is geen ontmoediging om te lezen, maar wel een aanmoediging om analyserend te lezen en te trachten de essentie te ontwaren. Mijn tactiek is me te beperken tot een aantal kerndocumenten. Hierbij mijn persoonlijke gevolgtrekkingen.
Anti-Chinese campagnes en zelfs dreiging met oorlog zijn ingegeven door angst voor de alternatieven waarmee China de imperialistische economische orde confronteert. En het gaat daarbij niet om een militaire uitdaging.
We eindigden deel I van het interview met de lugubere gedachte dat een Derde Wereldoorlog catastrofaal zou zijn voor de aarbol. In deel II diepen we de oorlogs- en vredeskansen verder uit. In deel III van dit interview (later) zullen we dieper ingaan op de Chinese binnenlandse politiek en op het geostrategisch belang van grondstoffen en hoe de grootmachten ermee omgaan, meer specifiek in Afrika.
Het Amerikaanse Pew Research Center heeft onlangs de uitslag van een onderzoek gepubliceerd over welke landen welk ander land als de grootste bedreigen of bondgenoot zien. China speelt daarin een centrale rol. De uitslagen zelf zijn niet spectaculair, maar leveren wel een goede basis voor kritisch beschouwing over hoe deze percepties tot stand komen. Op dit vlak schieten de onderzoekers van Pew nogal tekort.
De pragmatische wapenstilstand in de handelsoorlog tussen de VS en China houdt stand. De spanningen tussen de EU en China nemen daarentegen toe; wordt China de zondebok voor de uitzichtloosheid van de oorlog in Oekraïne?
De hoogste diplomaten van China en de EU ontmoetten elkaar in Brussel vorige week. Het voorspel van een top later deze maand. Verslagen van hun gesprek lopen nogal uiteen en we stellen hierbij enige mediamanipulatie vast.
Om aan Trumps oorlog tegen China te ontkomen moet ‘de brede arbeidersbeweging een mentaliteitsverandering teweeg te brengen, en samenwerken met progressieve krachten in het Zuiden. Dan kunnen we nieuwe wegen zoeken naar ontwikkeling en vrede’ stelt Jenny Clegg.
April markeerde mogelijk een van de meest turbulente periodes in de internationale handel in een eeuw, gedreven door plotselinge beleidswijzigingen in de VS en toenemende wereldwijde onzekerheid.
